Arap isyanı denilen olayın iç yüzü
O günlerin yakın tanığı Feridun Kandemir, Bedevi/urban isyanını şöyle değerlendirir:
"Araplar istiklâl mi istiyorlardı? Hayır, Araplar bütün harp boyunca Türklerle omuz omuza Çanakkale'den itibaren her cephede savaştılar. Hatta İstiklâl Savaşı'mızda Aydın cephesinde, Mehmetçiklerle yan yana Yunanlılarla boğuşarak, canlarını veren Araplar vardı. Ve ilk Cihan Harbi'nde, Araplarla meskün hiçbir yerde, ne Irak, ne Suriye, ne Lübnan, ne Yemen, ne Filistin'de Türklere isyan eden tek bir Arap görülmedi.
Mekke, Tâif, Cidde gibi şehir ve kasabalardaki Araplar, isyana katılmadıkları gibi Şerif Hüseyin de zaten bunlardan asker almayı dahi düşünmemişti...
İsyan eden, sadece Mekke Emiri Şerif Hüseyin Paşa idi.
Şüphe yok... Türk-Arap iki kardeştir. Madem İslâmın bu iki evladı eğer dediğiniz gibi hürriyet ve istiklâle lâyıksalar, köleliğe ve esarete katlanamazlar.
Sayfa 179 - Yağmur Yayınları
Bununla beraber, Newcombe ile peşindekiler tam üç gün Abrun Caddesi üzerinde mıhlanmış gibi durdular. Ve nihayet bir tepede, Türkler tarafından sarıldılar. Çoğu kılıçtan geçti, sağ kalmak bahtiyarlığına erenler, esir oldu.
Newcombe bu esir olanlar arasında bulunuyordu. Ve Türklerin o vakite kadar Filistin cephesinde diri diri yakalayabildekleri en yüksek rütbeli İngiliz subayı idi."
Sayfa 114 - Yağmur Yayınları
Enver ve Cemal Paşaların bu ziyaretleri ve bilhassa Ravza-î Mutahhara'da muazzam bir cemaatle namaz kılışları ile şebeke-i mutahharaya yüz sürerken, göz yaşlarını tutamıyarak dua edişleri, ve en sonunda etraflarını saran Medinelilerle kardeşçe kucaklaşıp el sıkışmaları bütün şehri, bütün Hicaz'ı ve Arapları son derece duygulandırmıştı. Hele bir alay şeyhler, sarıklı hoca ve paşaların en önünde giden, gerçekten de pek dindar olan Enver Paşa'nın Osmanlı ordusunu temsil eden o pırıl pırıl sırmalı, kordonlu, göğsü nişanlarla kaplı büyük üniforması içinde, öylesine azametli ve heybetli göründüğü halde, daha Markâd- Nebeviye (Peygamber Efendimizin mübarek kabirlerine) yaklaşırken, son derece heyecanlanarak, büyük bir heyecan içinde kollarını da kavuşturup, ayaklarının ucuna basa basa ve ağır ağır yürüyerek aldığı saygılı vaziyetle, ziyaretini doyamamışçasına uzatışı ve sonunda bir masum çocuk saflığı ile, boynunu bükerek gözyaşlarını döküşü, bir anda dillere destan olmuştu.
Sayfa 31 - Yağmur Yayınları
Pekçok Yahudi ahbabım vardır. Bunlar yediden yetmişe değil, analarının karnından bile bu dünyaya düzenbaz ve hokkabaz çıkarlar.
"Bu millet asla ölmez ve onun vatanı çiğnenemez."