"Yaşam tüm çıplaklığı içinde belirir. Tüm çıplaklığı içinde , yani acımasız."
Sayfa 119
"İnsanoğlu kendine yetmesini bilseydi , onekli bir sorunu çözümlemiş olurdu."
Sayfa 119
Geleceğini biliyordum. Er geç. Ama mutlaka.
Bekliyordum. Beklemeden bekliyordum. Belli etmeden.
Kendime bile belli etmeden.
`
Herkesin vardır, biraz kendiyle dertleşmek isteyişi.
Sırtıma battaniyeyi aldım. Yatağın ucuna iliştim. Kendi kendine dertleşmeye başladım.
Sayfa 113Kitabı okuyor
Gözyaşlarım, diyorum.
Çocukluğunda çok ağlardın, diyor. Hatırlıyorum.
Bir gün gelir, yaşamı karşınıza alır, onunla söyleşmeye başlarsınız. Bunun yaşı yoktur. Rimbaud gibi yirmi yaşında da olabilir bu , Dostoyevski gibi altmışında da.
Sayfa 85Kitabı okuyor
Biliyor musun, biz fotoğrafçılar, genellikle sol gözümüzü kaparız fotoğraf çekerken. Sağ gözümün gördüklerini sol gözüm görmez. Sol gözümün düşlediklerini ise sağ gözüm bilmez.
Ferit Edgü
Geri dönemeyeceğime göre bir yol açıp orada ilerlemem gerekiyordu.
Ben de öyle yaptım.
Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum.
Hâlâ yoldayım.
Ama bu yol hangi yol ve beni nereye götürecek bilmiyorum.
Yüzümün sert hatları, belki doğrucu Davut kişiliğimi yansıtıyordu. Ne varki kırılgan, içe dönük, yapayalnız kişiliğimden hiçbir iz, hiçbir çizgi taşımıyordu
Sayfa 76Kitabı okuyor
Herkes, "kendine gelmek" der, biliyorum.
Bense kendimi buluyordum.
Yitirdiğim kendimi,
Zaman zaman yitirdiğim,
Zaman zaman bulduğum..."
Ferit EDGÜ