Palyatif toplumda acı artık insanı denize götürecek, teknesini yüzdürebileceği bir akıntı, bir anlatım akıntısı değil bir çıkmazdır.
Sayfa 47
Acı bağdır.
Acı farktır.
Acı gerçekliktir.
Acı olmaksızın ayırt edilip değer biçmek mümkün değildir. Acısız dünya aynının cehennemidir. Umursamazlık hakimdir burada. Eşsiz olanın ortadan kaybolmasına neden olur.
Sayfa 42
Reader Follow Recommendations
Hayatı sabitleştiren kültürel pratikleri hepten yitirmiş olduğumuz için hayatta kalma histerisi baskın hale gelmiştir. Günümüzde ölmek insanlara özellikle zor gelir, çünkü hayatı anlamlı bir şekilde bitirmek artık mümkün değildir. Olmadık bir zamanda sona erer. Uygun zamanda ölemeyen, zamansız ölmek zorundadır. Yaşlı olamadan yaşlanırız.
Sayfa 27
Hayatta kalma histerisi hayatı radikal bir şekilde geçici kılar. Hayat optimize edilmesi gereken biyolojik bir sürece indirgenir. Her türlü metafizik boyutunu yitirir. Kendini izleme bir kült haline gelir. Dijital hipokondri, sağlık ve zindelik uygulamalarıyla kendini sürekli ölçme, hayatı bir işlev haline indirger. Hayat kendisine anlam kazandıran her tür anlatıdan arındırılır. Artık anlatılabilir olmaktan çıkıp ölçülebilir ve sayılabilir olana dönüşmüştür… Hiçbir şey süreklilik vaat etmez.
Sayfa 26
Acı engellediğinde mutluluk yavanlaşıp sıkıcı bir rahatlığa dönüşür. Acıya duyarlı
olmayan insan derin mutluluğa kapısını kaptmıştır. "in türlerinin bolluğu sonsuz bir kar fırtınası gibi yağar böyle bir insanın üzerine, tıpkı acının en güçlü yıldırımlarının hedefi olduğu gibi.
Ancak bu koşul altında, her an her yönüyle aclya en derinlerine kadar açık olmak suretiyle mutlulugun en yüksek türlerine açik
olabilir.
Sayfa 24
“Riyakarlık aşağılığın son haddidir.”
Sayfa 15
“Mutluluk aramak yerine hayatımızı anlamlandırmak, uzun vadeli gönence götürü.”
Sayfa 362
Psikolog Elaine Aron' a göre çok hassas kişilerde görülen baz belirtler
sunlardır: olaylara veya konusmalara şaşırtıcı derecede yoğun tepki
verme, canli bir hayal gucune ve egzotik hayallere sahip olma ve yeniden uyum saglayablmek için her gün yalnız olarak gecirilecek bir zamana ihtiyaç duyma. Sanki bu tip insanlarin derisi herkesten bir kat daha ince gibidir; öte yandan, sayilar belki sanildigindan fazladir:
nüfusun yüzde 15-20'sini olustururlar. Aron fazla duyarlı kisilere
dört açidan yaklasmak gerektigi sonucuna varmisti: Ilkin, böyle insanlarin kendilerini iyi tanimasi, nelerin tetikleyici etki yaptigmi
ve cok hassas olmanin kendileri için ne anlama geldigini bilmesi gerekir. ikinci olarak, bu yeni bilgiyle geçmise bakmali, daha net ve kesin bir perspektif edinmek amaciyla geçmisi yeni bir cerçeveye
oturtmalidirlar -özgüven gelistirmeye yardimci olacaktir bu. Aron
üçüncü adimin iyilesme olmasini önermektedir; derin bir düzeyde
calisarak eski yaralar iyilestirilmelidir. Bence bunu yapmanin en
iyi yolu bir terapistle calismaktir, tek basina basarilmasi zordur. Ve
son olarak soz konusu kisiler dünyaya Katılma bicimlerine ilişkin
beceriler gelistirmeli, yalniz olarak düsümek ve toparlanmak icin
kendilerine zaman ayirmalidir.
Sayfa 248
“Derin kaygılar günün her anını dolduruyor, onu sanki kendi bedeni dışındaymış gibi bir duyguya savuruyordur. Herkesten ve her şeyden korkuyordu.”
Sayfa 187
“Yakın, sevgi dolu ilişkiler içinde yaşamak bizi korur. Asıl mesele çift olarak anlaşmazlıklarımızın olmaması değil, eşimize gerçekten güvenebiliyor olmaktır.”
Sayfa 182
“İyi işlemeyen ailelerin sorunu, üyelerinin kendi yaptıkları şeylerin sorumluluğunu almayı başaramıyor olmasıdır; zarar verici eylemlerini değiştirmeye çalışmak yerine, durmadan tekrarlarlar.”
Sayfa 65
“Vardığımız bir yer yoktur, ama gittiğimiz yönü biliyorsak, gelişme ve başarma şansımız artar - anlamlı, var olma sebebi ve aidiyet duygusu içeren, sevdiğimiz ve sevildiğimiz bir hayat yaşayabiliriz.”
Sayfa 17
