Feyza
Feyza
@feyzaspage
Endüstri Mühendisi
193 reader point
Joined on October 2016
Kapağında da yazdığı üzere dünyada en uzun süreli yaşayan insanların ülkesi Japonya'daki insanların uzun yaşam ve mutluluk sırlarıyla ilgili bir kitap. Kitapta uzun ve mutlu yaşamak için gerekli olan şeylerle, kendi ikigai'nizi (hayat amacınızını) bulmanın bu yoldaki önemiyle ilgili sade, uygulanabilir güzel bilgiler ve tavsiyeler verilmiş. Beslenme alışkanlıkları, spor, yoga, meditasyon, uyku, kaygı, stres vs. hepsine kısaca değinilmiş. Sıkılmadan okudum. 8.5/10.
Ahmet Şerif İzgören'in daha önce iki kitabını okumuştum. Hatta 'Süpermen Türk Olsaydı Pelerinini Annesi Bağlardı'yı tekrar tekrar bitirdiğimi hatırlıyorum. Yazarken kullandığı samimi üslup her zaman hoşuma gitmiştir. Bu kitapta da aynı şekilde oldu. Kitapta çalıştığı yerde ve hayatta yıllardır aynı yerde olan Hıdır'ın şef olmayı kafaya takmasıyla yabancı kişisel gelişim kitaplarına sarması ve orda anlatılanları kendi hayatına ve günlük yaşamına uygulamaya çalışırken yer yer düştüğü komik durumlar anlatılmış. Aslında o kitaplarda yazan şeylerin bizim kültürümüzü yansıtmadığı ve o kitapları yazan kişilerin de kendi kitaplarında anlattıkları kişilerle pek alakasının olmaması hikaye içinde iğneleyeci ve komik bi tarzda eleştirilmiş. Ahmet Şerif İzgören'in 'Süpermen Türk Olsaydı Pelerinini Annesi Bağlardı' için "Bu kitabı kişisel gelişmeyin diye yazdım, toplumsal gelişin. Etrafa da gram katkınız olsun." sözü yıllardır aklımdadır. 'Hıdır Kişisel Gelişiyor'da da yine aynı mesaj verilmeye çalışılmış. Ve sanırım yıllardır okumayı ertelediğim ve bu kitapta da bol bol gönderme yapılan Ferrarisi'ni Satan Bilge'yi en kısa sürede meraktan okuyacağım:)
"Zaman insanı olduğundan farklı birine dönüştürmez. İnsanı olduğundan farklı birine dönüştüren tek şey sevgidir." Kitapta cümle olarak beğenip alıntı yaptığım çok fazla yer olsa da, kendi adıma en çok beğendiğim cümle bu oldu. Kitapta standartların üstünde hayat yaşayan, mutlu evliliği olan bir kadının kendi içinde nasıl boşluğa düşüp, yeni heyecanlar ve maceralar arayışına düşerek kocasını nasıl aldattığından bahsedilmiş. Şaşırtıcı ve ters köşe yapan olaylar yoktu. Okurken çok heycanlandığım "vay be" diyebileceğim bir kısım da olmadı. Kitabın sonlarına doğru paraşütle atlama kısmında kadının hissettikleri ve doğayı tasviri çok güzel anlatılmış. Okurken ben de sanki aynı hisleri yaşadım. Sanırım kitabın en beğendiğim kısmı orası oldu. 3 günde sıkılmadan bitirdim. Yazarın en iyi kitabı olmasa da fazla bi beklentiye girmeden okunabilecek bir kitap.
Reader Follow Recommendations
Romanda çok fazla karakter var ama o kadar net ve sade bi şekilde anlatılmışlar ki, okurken hiçbirine yabancılık çekmiyorsunuz. Romanın herhangi bir kısmında sıkıldığımı hatırlamıyorum. Olaylar gayet akıcı ve net bir şekilde anlatılmış. Nedense okurken hep kitabın sonunda bi sürprizle karşılaşacağımı, bu sürprize Elizabeth'in neden olacağını ve kötü bi sonla biteceğini düşünmüştüm ama yazar gayet de sade ve mutlu bir son yazarak beni ters köşe yaptı. Olaylara karşı soğukkanlılığı ve karakteriyle nedense kendimle özleştirdiğim güzel gözlü Elizabeth'in ve güzel kalpli ablası Jane'in mutlu sonlarını okumak beni kitabın sonunda gülümsetti. Kitaptan kendi adıma çıkardığım ders ise "insanlar nasıl gözükürlerse gözüksünler, hatta size kendilerini nasıl gösterirlerse göstersinler önyargılı olma, tanıdıkça ve şans verdikçe mutlaka dışardan gözükenin aksine içlerinde güzel şeyler bulacaksın." İyi okumalar :)
