Feza Nur Öztürk

Kaldırımlarda yeşerirmiş Zamansız çiçekleri ömrümün...
Reklam
Dünya dediğin, birkaç günlük dün. Bir ince kıvrımlı patika, sonu puslu.
Hayal kurmak çok kolay, zor olan; yıkmak, yıkıntılar altında kalmamak.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Anıların Gözyaşları...
Bazen koparılmayı bekleyen takvim yaprakları hatırlatır her şeyin bir sonu olduğunu. Sonsuz sanılanın sonlu olduğunu. Gözler yaşarır, akar usulca hüzün.. Anılar düşer toprağa, sayfalara. Koparılmış sayfaların arasına gizlenir geçmiş. Bir ömür geçer gözlerden, anılardan... ... Koparılmayı bekleyen sayfaların arasında yoktur bir ömür artık. Beklenir yine de, gelip sayfaları bir bir koparması. Girmesi o günlerin içine.. Gelir de belki. Yarı ölüm hâlindeyken, özlenilene en yakın hâldeyken. Rüyalarda gelir...
Kapansa gözler, eller, kulaklar Kaybolsa şehrin hengâmesinde sesler Adımlar bitse, tıkansa yollar Çözülse en sıkı düğümler Ve açılsa kapıları şehrin Ve dökülse yollara Binlerce nefes...
Reklam