SADIK BAYDERE

Dünyanın sonu yalnızlık işte...
Sayfa 102 - NonoKitabı okudu
Reklam
Yine başladı aynı eziyet. Böylesi değişir mi hiç? İçi çürük adamın, insan ziyanı... Hastaneden çıktık ya sürprizim var, seni bir yere götüreceğim dedi. Git Allah git, sürdü arabayı. Meğer bir mezarlık satın almış ikimize, yan yana. Ölüm bile ayıramaz bizi demez mi !..
Cılız bir deredeki taşlardan sekerek öte yana geçmeyi getiriyordu aklına bazen. Donmuş bir yokuştan aşağıya kaymayı. Bir gülün yapraklarını tek tek koklamayı ya da yeni süt emmiş karnı tok bir kuzunun başını okşamayı...

Reader Follow Recommendations

See All
Her şeyin hızla değişmesine, zamanın hevesle yitmesine karşın gizemli bir lanet gibi bazı şeyler hep aynı kalacaktı.
Görebilmek...
Karısının alnı ve çenesinde oluşan çökükler, kıvrımlar, büklümler dilini kestiremediği bir hiyeroglife dönüşmüştü sanki. Oysa biraz daha dikkatli baksa koca harflerle ağlamaya hazır bir "bıktım usandım artık" yazdığını hemen görecekti.
Reklam
Reklam
922 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.