Her İnsan Öldürür Sevdiğini
Her insan öldürür gene de sevdiğini
Bu böyle bilinsin herkes tarafından,
Kiminin ters bakışından gelir ölüm,
Kiminin iltifatından,
Korkağın öpücüğünden,
Cesurun kılıcından!
Kimisi aşkını gençlikte öldürür,
Yaşını başını almışken kimi;
Biri Şehvet'in elleriyle boğazlar,
Birinin altındır elleri,
Yumuşak kalpli bıçak kullanır
Çünkü ceset soğur hemen.
Kimi pek az sever, kimi derinden,
Biri müşteridir, diğeri satıcı;
Kimi vardır, gözyaşlarıyla bitirir işi,
Kiminden ne bir ah, ne bir figan:
Çünkü her insan öldürür sevdiğini,
Gene de ölmez insan.
Oscar Wilde
İyi ki Yunan Galip Gelmedi
Kısa bir vaktinizi alacağım ama uygulamadaki bazı arkadaşların Kadir Mısır(lı)oğlu hayranlığı ve paylaşımlarına istinaden bunu paylaşmak istedim.
Öncelikle bas bas bağıran bazı Kadir Mısıroğlu fanlarının "sözü eksik söylüyorsunuz devamını da getirin!" dediği söz tam olarak neymiş, tamamlayınca ne oluyormuş hep birlikte
İki Dize
Dilime çalınıyor iki dize
Aklım kayıyor dertlere gizlice
Dudaklarımı okşayan sigara
Kâr etmez içimdeki efkâra
Yârim girdâba çekti beni hince
Susup boyun eğdim ben de sakince
Sessizce ağladım feryât figân ah
Gömülmüşüm derdine fersâh fersâh
Figân boş ağlanır mi sanki derde
Yaşatmalısın derdi en derinde
Olsam da gün içinde biraz matrak
Tüm gün murâdımdır biraz ağlamak
İki arada kaldım bir derdimle
Çâre bulunmuyordu özlemine
Özlemini neşrettim sayfamda
Hicrân bitmiyor ben hep ağlasam da
Feryat, figan, sokak sokak arar dururum. Kaldım evsiz...
Benim bir gece annem öldü. "Evim başıma yıkıldı" deyimi var ya hani, ben onun anlamını o gece anladım, yıkıldı evim barkım. Bir daha hiçbir avize aydınlatmadı o köhne odaları, hiçbir boya beyazlatmaya yetmedi o bomboz duvarları. İnanır mısınız, bilmem. Bir daha hiç yemek kokmadı hiçbir ev. Ne o sabahları evin içine sinen kızartmanın, ne de merdivenleri adımlarken gelen taze fasulyenin kokusu olmadı. Hatta ben bir gün, sırf bir evim olsun diye evlendim de. O yemeklerin kokusu o dört duvarı ev yapar sandım, evet öyle sandım. Ve dahası annemin evlatlarını sevdiği gibi seversem insanları, o merhametle, o sabırla; ben de öyle sevilirim ve bu yoksunluk diner sandım. Ama olmadı ne o yemek kokuları ev yaptı o dört duvarı, ne de herhangi bir merhamete maruz kaldım. Şimdi cebimde bir anahtarlık var, ucundada üç beş anahtar, ve açtığı hiç bir kapı benim evim değil. Baba için evin direği derler ama annede evin çatısıymış meğer. Evi baba ayakta tutuyor olsa da, evi ısıtan, aydınlatan, koruyan çatıymış... Bunu bize öğretmediler.
Hızır...
Buralardan geçmedin mi Hızır?
Dünya çekilmez, dünya sahte,
Dünya kendine hazır.
|
Buralardan geçmediysen Hızır...
Darağacında sallanır çamura bulanmış vicdanlar.
Analarda gözyaşı babalarda figan var.
Sen gelmeden önce ulur hep, vahşi sırtlanlar.
Bilmez misin cihanımın sana ihtiyacı var?
|
Buralardan geçmedin mi Hızır?
Geç ki kainat şenlensin...
Bin çift ala gözden süzülmesin gamlı yaşlar...
___
||Alıntı||-||Kübra Öztaş||
Güzel insan demişken...
Feride Teyzem…
Yazmak istedim, çünkü böyle güzel insanların varlığını hatırlatmaya ihtiyacım var. Güzel konuşan, güzel gülen, güzel bakan güzelim insanlar var hala…
Zatüre nedeni ile tarafıma danışılan hastayı acilde görmeye indim tam da mesai bitiminde. Acil müdahele odalarından birinde en dipteki sedyenin üzerinde, ne kadar az yer kaplarım
İnsan olmak..
Kimsin! Nerelisin! Kimlerdensin! Sorularını kimseye sormadım. Çok insan tanıdım memleketini, ırkını hiç ama hiç merak etmedim. Yaradandan ötürü sevdim yaradılanı. Çiçeğe baktığım gibi baktım hayvana, insana. Dalı kırılanada, feryat figan inleyene de, çaresiz kalana da üzüldüm. Hiç ayırmadım, farklı görmedim, farklı bakmadım. Sevginin dilini okudum, hükmünü dukundum, Çünkü candım, Çünkü acıyandım işte bu yuzden ÇİÇEĞE - HAYVANA - İNSANA yandım, yandım..🍁