Necip Fazıl'ın "fikrî öfkesi", üslubu ve tercih ettiği hüküm verme biçimleri işini hayli kolaylaştırmaktadır. Hükümler hiçbir şüpheye, tereddüte, ihtimale, soruya, müzakereye yer bırakmayacak şekilde kesin, katı ve net bir dille, ortalama okuyucuda güven hissi doğuracak rahatlıkta verilmiştir. Yargılar hiçbir şekilde delillere, gerekçelere ve karşılaştırmalara, buna bağlı olarak kaynaklara, atıf mercilerine ve otoritelere ihtiyaç göstermez. Okuyucuya verilen intiba her şeyin kesin olarak bilindiği ve bütün meselelerin fikir planında mutlak olarak çözüldüğüdür. Doğru yol, müessir dil bulunmuştur. Metne dahil olmak isteyen okuyucuların muhtemel gerçeklik ve doğruluk sorgulamaları ile kaynak arayışları söylem, ses ve hissiyat yoluyla, romantizm, şairânelik ve sanatkârâne tavır üzerinden kurulan canlı polemiklerle cevaplanmış veya önlenmiştir. Cevaplama ile şaşırtarak susturma veya ses ve sözle ilgiyi başka taraflara kaydırma aynı şeylerdir. İlmî doğrulukla sosyal faydanın veya sosyopsikolojik fonksiyonun birbirinden uzaklaşması da bu yazı ve metin siyasetlerinin neticesidir.
Bu dil ve üslup bazan otoriter ve muğlaktır, bazan hissî, sihirli, bol mecazlı ve ağdalıdır, yer yer de garip fakat dikkat çekici yahut anlamı kestirilemeyen, istimali nadir büyülü ve vurgulu, peşpeşe gelen müteradif kelimelerle, terkiplerle, ifadelerle kurulmuştur. Bunların hepsi aslında bir metin için zaaf olmalı ve güvensizliği artırmalıdır fakat örneğimizde okuyucu için metni tahkim edecek, etkisini artıracak tarzda işlemektedir
Sayfa 318Kitabı okudu
Ha tüfeği olmayan asker,
Ha öfkesi olmayan fikir!
Necip Fazıl Kısakürek
"Ha tüfeği olmayan asker, ha öfkesi olmayan fikir..
Razı mısın olmasın kaşı gözü simanın, hiç bir değeri yoktur öfkesi yoksa imanın."
Necip Fazıl Kısakürek
Sesin öfkeden ibaret olması insanlık için en kötü bir talihsizlik, Sesi olmayıp sadece öfkesi olmak ise, aşağıya doğru en büyük düşüşü.
Sayfa 129 - Diriliş YayınlarıKitabı okudu
Ha tüfeği olmayan asker,
Ha öfkesi olmayan fikir!
Necip Fazıl Kısakürek
İnsanlar eskiden bugüne oranla daha rahat bir vicdanla birey olurlardı. Eskiden insanlar saman saplarına benzerlerdi; Tanrı, dolu, yangın, salgın ve savaşın etkisiyle büyik bir olasılıkla bugüne oranla çok daha fazla oraya buraya savrulurlardı, ama bir bütün olarak bakıldığında, kentler boyutunda, belli bir arazi boyutunda, tarla boyutunda ve tek bir saman sapı için kişisel hareket alanı bağlamında geriye daha ne kalıyorsa, o boyutta bakıldığında, bütün bu olanlar sorumluluğu üstlenilebilen, ne olduğu bilinebilen şeylerdi. Bugün ise sorumluluğun ağırlık noktası insanda değil, bağlamlarda yatıyor. Yaşantıların kendilerini insandan bağımsız kıldıklarının ayırdına varılmadı mı? Yaşantılar tiyatroya taşındılar; kitaplara, araştırma merkezlerinin ve araştırma amaçlı yolculukların raporlarına geçtiler; yaşamanın belli türlerini, toplumsal bir deney yaparcasına ötekilerin zararına geliştiren fikir ve din topluluklarına gittiler, ve iş başında olmadıkları zaman da , öylece havada süzülmekteler; bugün herhangi bir kimse, başkaları işine bunca karışırlarken ve her şeyini ondan daha iyi bilirlerken, öfkesinin hâlâ gerçekte kendi öfkesi olduğunu bilebilir mi?! Artık adamsız niteliklerden, yaşayanı olmayan yaşantılardan oluşma bir dünya çıktı ortaya ve görünüşe bakılırsa sanki ideal konumda, insanın artık hiçbir şeyi kendi özelinde yaşamayacağı ve kişisel sorumluluğun o dostane ağırlığının olası anlamlardan meydana gelen bir formüller sisteminde eritileceği söylenebilecek.
Sayfa 270Kitabı okudu
Sezai Karakoç'la ödülü haber alma anısı, kısmı...
Bir iki yıl sonra Sezai Bey'in kendi kitaplarını bastığı Diriliş Yayınlarının olduğu Derin Han'da, hemen üst katında avukatlık stajımı başlattım. Beni, avukata yeğeni olan arkadaşım önermişti. Çok fakirdim. Bir kümeste yaşıyordum. Şiiri düşünecek hâlim yoktu. Günlerce Sezai Bey'e uğramadan indim çıktım merdivenleri. Avukat
Sayfa 21 - Cihat Duman / SEZAİ KARAKOÇ'U SEVİYORDUKKitabı okudu
Mükemmeliyetçi değilim çünkü bana göre mükemmeliyetçilik tüm nevrozların ana nedenidir.
İnsanlık kusursuzluk fikrinden kurtulmadığı sürece asla aklını başına toplayamayacak. İnsanlığı deliliğe iten şey kusursuzluk fikri.
Kusursuzluk düşüncesi senin ideoloji, hedefler, değerler, olması gerekenler, olmaması gerekenler açısından düşündüğün anlamına
Sayfa 107 - Ganj yayıneviKitabı okudu
