Sevginin niçini olmaz ki efendim... Düşünsem belki mâkul bi sebep bulabilirim. Fakat bu hakikî sebep olmaz. Çünkü biz önce severiz. Sonra sevdiğimiz şeyin güzel taraflarını bulmaya çalışırız. Bu da hodbinliğimizden doğar efendim.
Bu sevda dayanılmaz bir ağıttır zülfünde,
Rüzgarın her busesi içimde kurşun olur.
Yıldız kayar, ay susar geceye güldüğünde,
Dağda çiğdem solarken çölde ceylan vurulur.
Sevdikleri bir güneş ve onlar da güneşin ışığına tutuluyorlar. Güneşten kaçmaları mümkün olmadığı gibi onu kuşatmaları da mümkün değil. İşte bu yüzden varsa yoksa güneşe bakıp ağlıyorlar.