Kitap birbirinden bağımsız on öyküden oluşuyor. Her birinden ayrı etkilendim. Öyküler çok uzun değil, çoğunlukla 5-6 sayfa. Yazarın üslubu sayesinde olsa gerek akıp gidiyor ve o kadar çarpıcı sonlar yazmış ki sayfaları nasıl geçtiğinizi anlamıyorsunuz.
Bir de biraz daha tecrübeli bir okur olduktan sonra fark ettiğim bir şey var; öykülerin çok kesin ve net bir sonu olmayınca daha etkileyici olduğunu düşünüyorum. Okumaya ilk başladığım zamanlarda, öykünün sonunun biraz da okurun hayal gücüne bırakılmasını hiç sevmezdim, eksik gelirdi. Ancak kitap sayesinde bir kez daha fark ettim ki asıl her şeyi yazardan öğrenirsek eksik…
İşte Notlarımda unuttuğum incelemem;
Aslen Polonya' lı olan yazar yirmi yıl denizcilik yapmış. İngilizceyi yirmi yaşında öğrendiği halde bu, anlatıma gücü kabiliyeti ile, büyük yazarların arasına katılmasına engel olamamış.
Okuduğunuz gece ateş başında anlatılan bir hatıraya benziyor önceleri. Karanlıkta anlatıcı sanki kendi kendine anlatır
Fildişi Karası
Romanı öyküye daha çok tercih ediyorum. Öykülerdeki karakterlere tam alışıyorsunuz, onları tanımaya başlayıp benimsiyorsunuz ki, bir bakmışsınız hikaye sona ermiş. Tıpkı kitapta bulunan " Kızıl Maske ile Diana'nın Öpüşmesini Gören Yaşlı Çocuk" hikayesinde yer alan Ozan karakteri gibi...
Kitapta 10 kısa hikaye bulunmakta. En çok beğendiğim hikaye "Kızıl Maske ile Diana'nın Öpüşmesini Gören Yaşlı Çocuk" oldu. Yarım kalan hikayeleri, akılda olay örgüsü ile ilgili bir çok soru bırakan kitapları çok fazla beğenemiyorum malesef. Ama ilk kez yarım kalan bir hikaye bu kadar çok hoşuma gitti. Hikaye öyle bir yerde bitirilmiş ki... Ondan sonra yazılacak tek cümle olsaydı sanki hikayenin büyüsü bozulacaktı.
"Turhan Beyin Kehaneti" ve "Öğleden Sonra, Budapeşte'de" hikayeleri beğendiğim hikayelerden. Fakat üzülerek söylüyorum ki diğer hikayeleri çok beğenemedim.
Yekta Kopan'ın elimde bulunan kitaplarını kronolojik sırası ile okumaya devam edeceğim. Çünkü okuduğum tüm yorumlarda diğer kitaplarının çok daha iyi olduğundan bahsedilmiş. Bu değişimine kronolojik sıra ile şahit olmak istiyorum.
Yekta Kopan'ın kitaplarını garip bir kronoloji ile takip ediyorum, önüme nasıl denk geldiyse o şekilde okuyorum. Bu yüzden bir baştan bir sondan gibi gidiyor. Aradaki farkları gördükçe nasıl kendisini geliştirdiğini görüyorum. Bu kitap da daha sonraki yıllarda yazacağı kitapların habercisi niteliğinde. Güzel öyküler var. Anlatım tüm hikayelerde benzerlikler taşıyor. Bir yazma hali, öyküyü anlatma hali içerisinde dışarıdan bir gözle bakabiliyoruz. Katmanlı yazıya giriş yapmış sanki. Başlangıç kitabı olarak okunabilir. Tavsiye ederim.
1- Kızılmaske ile Diana'nın Öpüşmesini Gören Çocuk : Yaşlılık hastalığına yakalanan bir çocuğa öykü okuyan iyi niyetli bir öykücünün hikayesi.
2- Köpekbalığı : Tiyatro kulübünde yer alan oyuncuların arası bir gün bir haber ile açılacaktır.
3- Çağla Yeşili Bir Gece : Biraraya geldiklerinde öyküleşme oyunu oynayan arkadaşların ilişkileri, anlattıkları hikayelere yansır.
4- Doğum Sancısı : İnsanoğlunun manipülasyon karşısında kaldığı durumu anlatan bir hikaye. En çok beğendiklerimden biri oldu.
gibi 10 tane öykü barındırıyor kitap.