Habaş'ın hayatını, mücadelesini anlatmak; bağrına lsrail hançeri saplanmış Ortadoğu'nun çarpıtmalarla dolu denklemin de yarım yüzyıllık bir direniş öyküsünü anlatmaktı. Yıkıntıların arasından filiz veren umudu, bir halkm düşlerini anlatmaktı. Emperyalist, siyonisı kara çalmalara, terör demagojilerine bir taş atmaktı. Asıl teröre işaret etmekti. El-Hakim sonsuzluğa uğurlanırken, arkasından mücadele yeminleri eden Filistiniiierin 'unutmamışlığını', Türkiye halklarının kolektif hafızalarında da yankılandırmaktı. Kitabın eksiklikleri, onu hazırlayanlarındır; tamlıkları ise direnenlerin, taş generallerin ve onların bilincinde düşleşen EI Hakim'indir.
Uğurlar olsun sana, Filistin'in bilgesi!
***
Sadık ve masduk bir kişiliğe sahip olan
bu yiğit insan, Filistin halkının kalbine İmânı, umudu, özgürlüğü, mücadeleyi nakşederken Siyonistlerin kalbine de korkuyu ve dehşeti salıyordu...
***
Her şeyden çok Beşir geri dönüşe odaklanmıştı. Filistin'in yenilgisinin intikamını alacaktı, ailenin itibarını geri alacaktı; babasının, annesinin ve kardeşlerinin çektiği acı kayıpları onaracaktı. Mallarına el konulmasının ve evden çıkarılmalarının utancını temizleyecekti. Yıllarca, Beşir ve yüz binlerce mülteci için geri dönme umudu önce ümitsizliğe ve sonra öfkeye dönüşmüştü.
''..zamanımızdan 31 binyıl kadar gerilere gidiyordu..''
Yukarı Paleolitik ''sanat'' yorumları:
*
''Mağara sanatı'' buluntularının, en güzellerinin en son yapılanlar olacağı (evrimci bakışla) düşünülmüştü. Bu görüşün ışığında, bu görüşü destekleyen tarihlemeler yapılmıştı. Resimle buna göre kronolojik bir sıraya sokulmuştu. Buna uygun yorumlar geliştirilmişti.
Israilin bir Yahudi vatanı olması fikrine verilen destek on dokuzuncu yüzyılda Avrupa ülkelerinde ve Yahudi diasporasında artmıştı. Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra ve Osmanlı İmparatorluğu'nun yıkılmasıyla Birleşik Krallık'ın Filistin'in yönetimini ele geçirmesi, bağımsızlık umudu taşıyan Arap nüfusu öfkelendirdi. Şeria Nehri'nin ötesindeki topraklar nihayetinde Araplara ayrıldı (fakat Britanya yönetimi hala hakimdil. 1930'lara doğru Britanya, on binlerce kişi Avrupa'ya kaçarken Yahudi göçmenliğini sınırlandırarak kontrolü sağlamaya çalışıyordu. Araplar yine de 1936'da ayaklandı ve Britanya isyanı ancak İkinci Dünya Savaşı başlarken dindirebildi. Mavera-i Ürdün, Ürdün olarak 1946'da bağımsızlık kazandı; bu sırada Holokost'a gösterilen tepki BM'nin İsrail'in 1947'deki kuruluşunu desteklemesine yol açtı, sınır dışı edilen yüz binlerce Arap bir anda mülteci oldu. Birleşik Krallık 1948'de bölgeden çekildiğinde Arap Birliği altında birleşen çevredeki devletler saldırıya geçti. Savaş BM'nin müdahalesine rağmen 1949'a kadar sürdü ve kazanan İsrail kısa sürede akın akın dünyanın dört bir yanından gelen Yahudilere ev sahipliği yaptı.
Filistin'in umudu Anadolu, ümmetin bütün beklentisi aziz Türk Milleti...
Gerçekten de tarihi realite ve sosyolojik bir takım âmiller incelendiğinde görülecek gerçek şudur ki, "Kudüs Anadolu'yu bekliyor." Zira İslâm âleminin beyni Türkiye'dir. Bu beyin bir asırdır sürekli uyuşturulmaya çalışılmakta, böylece hakiki işlevinden ve çalışma sisteminden uzaklaştırılmak istenmektedir, bu sebepten narkozun tesiri kusmen' de olsa devam etmekte, böylece mazlum coğrafya 'başsız' ve sahipsiz kalmaya devam etmektedir.
Sayfa 129 - UHİMKitabı okudu
Taş diyerek geçme kardeşim
Bilmez misin üç harfte neler yatar
İsrail'in korkusu, Filistin'in umudu
Hz, davut calut'u taşla yere sermemiş miydi
Hz, Süleyman şeytani taşlamamiş mıydı
Ebabilleri görmedin mi
Ebrehe ordusuna neler yaptığını
Neden İsrail'de yıkılmasın bir taşla
Neden bir taş ile umutlar yeşermesin
M.demiral