Bazen beklersin, istersin ki görsün gözlerindeki hüznü. Bu bekleyiş tüketir içten içe ruhunu ama görmez hiçbir zaman, değil mi? Uzatırsın ellerini, tutmaz; çıkarmaz seni düştüğün boşluktan. Son bir kez bakarsın dolu dolu gözlerine lakin kelimelerin kanar ama dudaklarından tek bir kelime firar etmez. Söylemek istediğin çok şey vardır ancak kelimelerin yasak ve mühürlüdür. "Beni bırakma." Çoktan gitmiş birinin kulağına ulaşmaz ki bu sessiz isyan.