biz
yani soğan yiyerek büyüyen dağlı hemşehrileriniz
yani sırtından vurularak dünyaya doğrulan talih
yani şırıngaların bulamadığı damarlar olarak
yani devrimden artakalan gariban coğrafya ve tarih
yani kapısı kızıl çarpılara boyanan
yani ana baba duasından gayrı
bu dünyada muradı kalmamış kimsesiz kimseler olarak
ceddimizden devşirilen gülleri
-çekilin aradan!-
ölmekse ölerek
ihanetse sırtımızdan sunacağız yârimize
Bir ab kenarında idim yâr ile tenha,
Mehtap görünmekte, şafak olmada peyda,
Karşımda idi sevdiğimin ol gece güya,
Hem kendisi, hem sureti, hem fikrü hayali.