Eserde Ömer, Macide ve Bedri üçlüsünün ağız ve zihinlerinden toplumun olumsuz yanları eleştirilmektedir. Yazar; birtakım aydın müsveddelerinin -günümüzde de değişen bir şey yok- o bilgiç, entelektüel görünümlerinin altında ne sahtelikler, ne fitneler, ne alçaklıklar yattığını göz önüne sermektedir. Eser; bu gibilerin nasıl birbirlerinin yüzlerine gülüp kuyularını kazdığını, ikili ilişkilerde ona buna yaltaklanıp keyif çatmanın mücâdelesini verdiklerini olanca gerçekliğiyle ifade etmektedir.
Toplum yapısının fenalığını ise Macide'nin yaşadığı birkaç olay üzerinden -Bedri Hoca olayından sonraki tepkiler ve Ömer ile dışarıda vakit geçirdiği için Emine Teyze'nin sözleri- aktarmaktadır. Tahsillisinden tahsilli olmayanına kadar her bir toplum ferdinin -istisnalar hariç- ne kadar fesat özelliklere sahip olduğunu tüm çıplaklığıyla göstermektedir. İşte böyle bir ortamda gelişme imkânı bulan Macide ile Ömer aşkını, bu aşkın nelerle sınandığını, ne badireler atlattığını anlatmakla beraber her aşkta olduğu kadar bu aşkta da birtakım sorunlar çıktığını ve işbu sorunlar karşısında iki aşığın birbirlerine büyük tahammülleri olduğunu ancak sorunlar ne kadar göz ardı edilirse edilsin artık o mutlak sondan kaçışın imkansızlığını vurgulamaktadır.
Her suç işlediğimizde kabahati kendimizde değil muhayyel bir "şeytan"da bulduğumuzu ve işlediğimiz suçların sorumluluğu altında olmayı kabullenemediğimizi de belirtmektedir.
Ahir Zamanda Kulluk
Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem buyurdular ki:
Muhakkak ki sizin arkanızda karanlık gece parçaları gibi fitneler vardır. O fitneler içerisinde, sizin üzerinde bulunduğunuz inancın benzerine sımsıkı yapışan bir kimse için, sizden elli kişinin sevabı kadar sevap vardır.”_
Ashâb-ı kiram: “Yâ Resûllullah! Onlardan elli kişinin sevabı kadar sevabı vardır değil mi? (Yani ‘Sizden’ kelimesi yanlışlıkla mı kullanıldı?)” diye sorduklarında buyurdu ki:
“Hayır! Sizden elli kişinin sevabı kadar sevap alır. _*Çünkü siz iyiliklerde yardımcı bulursunuz, fakat onlar bulamazlar.”*_
(Ebu Dâvud - Tirmizî - İbn-i Mâce)
Necip Fazıl, bu kitabında, büyük insan, 4.halife Hazreti Ali'nin hayatını anlatmış. Kitabın başı ve ortalarına kadar, İslamın doğuşu ve Peygamber'in hayatının ön plânda olduğu bu anlatıda Peygamber'in ölümünden sonra, Hazreti Ali'nin hayatı ön plâna çıkıyor.
Halifeler dönemi, Hazreti Osman zamanıyla ortaya çıkan fitneler ve Hazreti Ali'nin gayretleri, Necip Fazıl'ın usta kaleminden şiirsel bir dille anlatılıyor.
İkinci kez okumuş olduğum bir kitaptı. Hazreti Ali'nin hayatını her müslüman az çok bilir. Ama bir de Necip Fazıl'dan okuyun derim.
İskender Pala hayranlığımı her seferinde dile getiren sıkı bir okuruyum. Bu kitabı 2017 basım, kitaplığımda bir süredir bekleyen bir eseriydi yazarın. Pala'nın kaleminin gücü, saltanatlı ve güçlü dili, betimlemelerinin güzelliğini yeniden anlatmama gerek yok bence, sürekli söylediğim şeyler zira :) Bu eserinde MÖ. Lidya hükümdarı Aslan Kral, daha çok bilinen adıyla Karun'dan başlayıp; 1970 darbe yılları sağcı solcu çatışmalarının ortasında kalan gencecik, sanat düşkünü gencin hayatının mahvoluşuna uzanan bir kurgu. İki alakasız konu nasıl bir araya gelir derseniz İskender Pala bu işin piri. Kitapta olmazsa olmaz İskender Pala teması 'aşk' etrafında dönüyor her şey. Yine ve yeniden aşk için insanların neler yapabileceğini görüyoruz. Tabi sadece aşka indirgeyemeyiz kitabı, Lidya Krallığı, Karun, Pers Kralı Keyhüsrev, savaş, altın üretimi, sanat, darbe yılları, sağcı solcu çatışmalarının yıkıcılığı, halk arasına bilerek sokulan fitneler, cinayet, kararan gencecik hayatlar, eli yüreğinde kalan ana-babalar... Yine dolu dolu bir kitap elbet.
İskender Pala kitaplarında en sevdiğim noktalardan biri tarihi anlatırken (tüm kitapları hemen hemen tarihe değinir) gerçek ve doğru kaynaklardan bire bir araştırarak, gerçeğe bağlı kalarak kurgulamasıdır. Zaten kitabın girişinde yardım aldığı tüm şahıslara tek tek teşekkür eder. Yani hem kurgu okuyup hem de tarihi öğreniyoruz desem çokta abartı olmaz.
İskender Pala aşığı bir okurdan şiddetli bir tavsiye daha efendim. Selam ve dua ile...
Ölüme kararlı olanlar için, ölüm korkunç olmaktan çıkar.
Buhara Yanıyor kitabının devamı olan bu kitapta Moğol zulmünden ezilen, yıkılan devletin tekrar ayağa kalkmaya çalışması anlatılıyor. İlk kitapta olduğu gibi fitneler, tuzaklar ve iç karışıklıklar kol geziyor, iki Müslüman-Türk devletin birbiriyle savaşı yüzünden Moğollar’ın savaşsız bir şekilde yenmesi çok acı. Kardeş kardeşe, Müslüman Müslümana, Türk Türk’e düşüyor ve düşman kuvvetlerin yapamadığını içeriden kendi kendilerine yapıyorlar.
“Bir yanda Müslümanlığı ve Müslümanları yok etmeye çalışan Moğol putperestleri, diğer yandan küçük anlaşmazlıklar, yersiz kuşkular, asılsız endişeler yüzünden birbirlerine kıymaya hazırlanan din kardeşleri…. Müşterek düşmanlarını unutup birbirleriyle uğraşan Müslüman milletler…”
Dinleri, vatanları için eşlerinden, evlatlarından, canlarından, mallarından geçen bir avuç yiğitin zorluklar ve acılar içinde geçen hikayeleri okunmaya değer.
İncelememi kitaptan bir alıntı ile bitirmek istiyorum;
“Kutbeddin sus! Sözlerin yüreğimi yaralar. Ben bunca acıyı nereme gömeyim?”
“Gömecek yer mi yok, sultan pederim? Moğolların istilâ emellerini gömmek için açacağın çukura, acılarını da gömersin…”
40 hadis derslerine başlamıştık, dersten çıkışta sahafa uğrayıp gördüğümdü İsmet Özel'in kıymetli eseri Kırk Hadis. Sahafa bırakan aradığını bulamamış da sahafa bırakma zaruretine duçar olmuş diye yorumladım, zira okurken ben, aradığımı buldum. Her kitap herkese nasip olmazmış, bazen kitaba sahip olsanız da kitaplığınızda durur ona ulaştım zannına kapılırsınız yine de nasiplenemezsiniz.
Bu kitap ilk defa hadislerle haşır neşir oldum gibi hissettirdi bana. Abartmıyorum, çünkü bugüne kadar hadislere gereken önemi vermeyip üzerinde durmayan bendim. Şimdi ne kaybettiğimi düşünmekle meşgul olacak kişi de benim.
Beni derinden etkileyen o hadislerden biri;
"İyi ameller hususunda acele ediniz; yakın zamanda karanlık geceler gibi bir takım fitneler vukua gelecektir ki, insan mümin olarak sabaha çıkar ve kafir olarak geceler, mümin olarak geceler ve kafir olarak sabaha çıkar; dünya malı mukabilinde dinini satar."
