Bence gayet güzel bir kitaptı. Birinci kitabını okuduğumdan beri ikincisini de iple çekiyordum. Ama kitabı biraz kısa buldum. Filippo ve Mafalda'nın otuz yaşına geldiklerinde evlenip evlenmeyeceklerini merak ediyordum. Umarım kitabın devamı gelir.
" Estella, hiçbir şeye ihtiyacımız olmadığını, her zaman kendi başımızın çaresine bakabileceğimizi söylüyor. Ama biliyor musun, ben biraz yardımın işime yarayacağını düşünüyorum. "
Şimdi biliyorum ki en güçlü insanlar diğerlerini seven ve onların da kendilerini sevmesine izin verenler. " Kimse bir ada değil, " diyen bir şiir vardı, sanırım şimdi bunun ne demek olduğunu anlıyorum.