flewsya

flewsya
@flewsya
Beni yargılayanlar bu çekiciliklerin gücünü, ruhumun çileciliğe doğru kahramanca yönelişini, uzun direnişimin içerdiği öfkeyi bilselerdi, gözyaşlarımı akıtmak yerine sileceklerdi
Reklam
"Al bakalım kalbimi" diyoruz ama bunun ne kadar büyük bir hediye olduğunu kalbimiz kırılana kadar idrak edemiyoruz
"Ailem öldüğünde, bunu idrak edebildiğimde... Her şeyin sustuğunu fark ettim. Bu kez hüzünlü bir beste bekliyordum. Canımı yakacaktı ama geçecekti. Zor olacaktı ama bu acı dinecekti. Herkes bana iyi olacağımı söylüyordu. Benim suçum olmadığını, ailemin beni böyle görse daha çok üzüleceğini söylüyordu. Ama ben hiç bir şey duyamıyordum. Tüm notalarımı yitirmiştim ve yıllardır alıştığım o huzuru bir türlü bulamıyordum"
Sayfa 170 - CahitKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ertesi gün arkadaşlarım bana gülüp korkak olduğumu söylerken sesimi çıkarmadan beklemiştim. Bir bakıma haklılardı, korkağın tekiydim ben. Annemin olmayışını bir türlü anlayamıyor, kendimi suçlu hissediyordum. Bu yüzden öğrenmelerinden ödüm kopmuştu
Sayfa 137 - GoncaKitabı okudu
Birinin kalbini kırdıysan onda iz bırakırsın. Birini gerçekten yaraladıysan zaman bunu asla unutturmaz.
Sayfa 141Kitabı okudu
Reklam