Varlığı ya da yokluğu,
İkisi de birmiş gibi geldi ona.
Otursunlar, kitaplarını okusunlar çok daha iyiydi...
Royal Flush
Biliyor musun, kelimeleri, tıpkı bir poker oyuncusunun kartları dizdiği gibi diziyor.
Jack London
Episode of Hands
The unexpected interest made him flush.
Suddenly he seemed to forget the pain,—
Consented,—and held out
one finger from the others.
The gash was bleeding, and a shaft of sun
That glittered in and out among the wheels,
Fell lightly, warmly, down into the wound.
And as the fingers of the factory owner's son,
That knew a grip for books and
Güneş leylak yapraklarının, yeşilli beyazlı şemsiyenin kumaşından süzülerek tatlı tatlı yakıyordu. Mermer heykel güneşin ısısını hafifletip şampanya serinliğine döndürüyordu. Flush yattığı yerde güneşin postundan geçip çıplak derisini yakışına bıraktı kendini. Bir yanı kızarınca döndü, güneş öteki yanını da kızartsın. Bütün bunlar olurken pazar yerindekiler çene çalıyor, çekişe çekişe pazarlık ediyorlardı; pazarcı kadınlar geçip gidiyordu ya da duruyor, sebze meyveyi elliyorlardı. Flush'ın kulak vermekten hoşlandığı cinsten, dinmek bilmez bir insan sesi uğultusu ve mırıltısı vardı. Bir süre sonra leylakların gölgesinde daldı gitti. Köpeklerin rüya görürken uyudukları gibi uyuyordu.
Sayfa 112 - 8. Baskı: 2022 - İletişim Yayınları
Güneşe bayılıyordu; soğuğa bayılıyordu. Hava buz kesti mi, ateşe dükün ormanlarından çam kütükleri atıyordu. Birlikte, çıtırdayan ateşin başında oturuyor, keskin, güzel kokuyu içlerine çekiyorlardı. İngiltere'yi harcama pahasına İtalya'yı övmekten hiç geri durmuyordu. "...zavallı İngilizlerimiz," diye bağırıyordu, "mutluluk eğitimleri eksik. Ateşle değil güneş ışığıyla imtihan edilmeleri gerek." Burada, İtalya'da güneşin ürettiği özgürlük, yaşam ve sevinç vardı. İnsanların kavga ettiklerini ya da küfürleştiklerini hiç görmüyordunuz...
Sayfa 85 - 8. Baskı: 2022 - İletişim Yayınları
Bunca acıdan sonra sıradan bir köpeğin, hatta sıradan bir insanoğlunun bile ruhu incinirdi. Ama Flush'da bütün o yumuşaklığın ve ipeksiliğin yanısıra, çakmak çakmak gözler de vardı; sadece parlak alevler halinde yükselmekle kalmayıp alçalan, için için yanan tutkular vardı.
Sayfa 54 - 8. Baskı: 2022 - İletişim Yayınları
Onlar konuşurken Flush'a korkunç gelen kendi yalnızlığı oldu. Bir zamanlar Miss Barrett'le birlikte içinde ateş yanan bir mağarada oturduklarını hayal etmişti. Artık mağarada ateş yanmıyordu; orası karanlık ve rutubetliydi; Miss Barrett dışarıdaydı. Flush çevresine bakındı. Her şey değişmişti. Ki- taplık rafları, beş tane büst -onlar artık tepeden, onaylayan gözlerle odayı seyreden dost tanrılar değillerdi- düşman bakışlı, serttiler. Flush, Miss Barrett'in ayakları dibindeki yatışını değiştirdi. Miss Barrett fark etmedi. Sızlandı. Duymadılar. Sonunda gergin, sessiz bir acı içinde hiç sesini çıkarmadan yattı, kaldı. Konuşma sürdü, ama konuşmalarda hep olduğu gibi gevşek gevşek akıp halka halka genişlemedi.
Sayfa 47 - 8. Baskı: 2022 - İletişim Yayınları
"Flush'ın çok düzgün, karakteristik bir portresini" çizmişti-, "çok komik, bana çok benziyor." Altına da şöyle yazmıştı: "Gene de benim yerimi tutamaz, ne de olsa benden daha değerli."
Sayfa 37 - 8. Baskı: 2022 - İletişim Yayınları
Miss Mitford aşağı inerken Flush'ın yüzüne birbiri ardınca kapılar kapanıyordu; özgürlüğün üzerine kapanıyorlardı, çayırların; tavşanların, otların; taptığı, deli gibi sevdiği hanımının onu yıkamış, dövmüş, kendisi zar zor yiyecek bulurken tabağındakileri onunla paylaşmış olan o tatlı, yaşlı kadının mutluluk, iyilik, insanların iyiliği adına ne biliyorsa hepsinin üzerine kapanıyorlardı! İşte! Giriş kapısı çarpılarak kapandı. Yalnızdı. Hanımı onu terk etmişti.
O zaman öyle bir çaresizlik ve acı dalgası geldi geçti ki içinden, yazgısının geri döndürülmezliği, kaçınılmazlığı öylesine yerle bir etti ki onu, Flush başını kaldırdı, yüksek sesle uludu. Bir ses 'Flush,' dedi. Flush bunu duymadı. 'Flush,' diye tekrarladı ses. İrkildi. Yalnız kaldığını sanmıştı. Döndü. Odada onunla birlikte bir canlı mı vardı? Divanın üzerinde bir şey mi vardı? Bu varlık her neyse, ola ki kapıyı açar, o da hala Miss Mitford'ın ardından koşup ona yetişebilir diye çılgın bir umutla -belki de bu, evdeyken, serada oynadıklarına benzer bir saklambaç oyunuydu- Flush şimşek gibi divana seğirtti.
Sayfa 27 - 8. Baskı: 2022 - İletişim Yayınları
Yıl 1842, böyle bir davranış bir erkekte bile görülse, yaşamöyküsü, yazarı bir özüre sığınmak zorundadır; kadında hiçbir özür kâr etmez; adı sayfadan utançla silinip kazınır. Ama ister beğenin ister beğenmeyin, köpeklerin ahlak anlayışları kuşkusuz bizimkilerden farklıdır ve bu bakımdan Flush'ın davranışında perdelemeyi ya da onu ülkedeki en temiz, en lekesiz köpeklerin arasından sürüp atmayı gerektirecek bir durum yoktur.
Sayfa 20 - 8. Baskı: 2022 - İletişim Yayınları
☆Önsöz - Louis Grillet☆
İşte Virginia Woolf'un küçük öyküsü bu. Aslında felsefi bir öykü olduğu kesin. Pek bir şeye dokunmazmış gibi yapan yazar aslında pek çok şeyi hafif hafif tırmıklıyor: Zavallı XIX. yüzyılı, 'aptal XIX. yüzyıl'ı iyice hırpalıyor. 'Viktorya çağı' denilen dönemin görenekleri, saçmalıkları, yanılsamalarının ötesinden, bir Sterne'in, bir Fielding'in bilgeliğine, hayal kırıklığını yansıtan mizahına ulaşıyor. Yarattığı Flush, eziyet ve eğitim görmüş, terslenmiş, tinselleştirilmiş, sonra da azat edilip doğaya geri verilmiş olan bu köpecik, yapay ve yasakçı bir eğitimin baskısından kurtulmak için çırpınan İngiliz ruhunun bir imgesi değilse, nedir? Kimbilir?
Sayfa 11 - 8. Baskı: 2022 - İletişim Yayınları
The Death of a Roach
…when the last fig falls and we are pruned from light,
our golden ladies gleaned of love—
infest us with the mercy
of stone.
calisthenic tempest, kingly pain
the flowers held kisses and blossoms
crackling with lightning power against our
pinioned brain; I watch the roach
as prophets of exile
Asla Bağlı Kalmayacağım 2024 Yılı Okuma Listem ;))
📚♥️🪻🧡🪻💛🪻💚🪻🩵🪻💙🪻💜📚
Çağdaş Edebiyat 💻
- [ ] Alamut
- [ ] Gazap Üzümleri
- [ ] Androidler Elektrikli Koyun Düşler Mi?
- [ ] Çizginin Dışındakiler
- [ ] Yüzyıllık Yalnızlık