Sıradışılık arıyor insanlar, sıradanlıktan bıkmışlar çünkü. Peki sıradan addedilen şeylerin gerçekte ne kadar sıradan olup olmadıkları hiç düşünülüyor mu acaba?
İki başlı bebekler doğduğu zaman hayret ediyoruz; bir insanın dünyaya gelmesi çok sıradanmış gibi...
Bungee-jumping gibi uç sporları yapanlara hayret ediyoruz; tavanda yürüyen sinek basit bir iş yapıyormuş gibi...
Belgesellerdeki hayvanlara hayret ediyoruz; sanki sokaklardaki kediler ve köpekler sıradanmış gibi...
..
Ölüme hayret ediyoruz; yaşamak çok sıradan bir 'hak'mış gibi...
Bu kainat öyle bir -fraktal- kitap ki, her harfinde okunası nice ciltler yazılıp paketlenmiş... Bizler bugün, bilimin de katkısıyla bunu çok daha iyi anlıyoruz.
Bize düşen ise, okuyabildiğimiz kadar okumak...
Benim yaşadığım yerde kendini bilen, yüksek farkındalığa sahip insan modelinin zıddı sürekli pohpohlanıp göklere çıkarılmakta, tersi ise neredeyse yerilmekte, hatta kimi zaman deli muamelesi ile karşılanmakta.