"Sonra felsefenin babasını gördüm,
Sokrates'i, neşeli bir ihtiyarcık, dürüst.
Felsefeyi gökten -oradaydı daha önce- alıp
yeryüzüne indirdi ölümlüler arasına,
İnsan yaşamına yararlı olması için."
İnsanlar dağların yüksekliğini, denizlerin dev dalgalarını, nehirlerin geniş yataklarını, okyanusların enginliğini, hatta yıldızların yörüngelerini hayranlıkla izlerler, lakin kendilerini ihmal ederler.
“Belki boşa saçıyorum sözlerimi;
ama uyarıyorum sizi, etkisi altındasınız
tehlikeli ve ölümcül bir rehavetin,
geçip gidiyor çünkü saatler, günler, yıllar ve aylar…”