Ortada bir düşman yoksa mutlaka yaratılmalıdır. Dış hedeflerden yoksun kalan bir ordu eninde sonunda mutlaka kendi halkına saldırır.
Sayfa 252 - İthaki YayınlarıKitabı okuyor
+305
Paul, "Burada lider kim?" Diye sordu. Yunruğunu kaldırdı. "Lider benim!"
Reklam
Kesik bir hıçkırıkla sarsıldı. “Öyle yalnızım ki,” diye fısıldadı. Yaşlı kadın, “Sınavlardan biri olmalı bu,” dedi. “İnsanlar neredeyse hep yalnızdır.
İnsan yalnızca içgüdüleriyle besin-güvenlik-özgürlük elde edemez… Hayvan bilinci yaşanan anın ötesine geçemediği gibi, kurbanlarının soyunun tükenbileceğini de düşünemez… Hayvan yok eder; üretmez… Hayvani zevkler duyumsal düzeylerin civarında kalır ve algısal olandan kaçınır… Yaşadığı evrene görmek isteyen insan olayları oturtacağı bir ağa ihtiyaç duyar… Bilincin nereye odaklanacağını seçmek; insanın ağını biçimlendiren budur… Hücresel gereksinimlerin en derin şekilde farkında olmanın etkilediği sinir-kan akışı, bedensel bütünlüğü getirir… Her şey/hücreler/varlıklar geçicidir… İçindeki akışın kalıcı olması için uğraş…
Bir başlangıç, dengelerin doğruluğuna en büyük özenin gösterilmesi gereken zamandır.
İnsanların sözleriyle inkâr etseler de eylemleriyle sürekli doğruladıkları temel bir şey var. Barış adını verdikleri huzur ve güvenlik ortamını aradıklarını söylerler. Oysa bunu söylerken bile nifak ve şiddet tohumları atmakla meşguldürler. Huzur ve güvenlik ortamını bulduklarında kıvrım kıvrım kıvranırlar. Nasıl da canları sıkılır.
Sayfa 228 - İthaki YayınlarıKitabı okuyor
Reklam
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.