On sekizinci yüzyılda kişilik hak kı kavramının gelişmesi, Amerika'nın bağımsızlığını ve Fransız Devrimi'ni doğurdu . . . on dokuzuncu yüzyılda milliyetçilik düşüncesinin tomurcuklanması ise İtalyan birliği, Balkan çözülme sinin yanı sıra çeşitli yerlerde sayısız etnik savaşı getirdi. Büyük Okyanus ve Hint Okyanusu'ndan Doğu Aya'ya kadar köpüren bu düşünce seli, ülkemize ulaşıp Xinhai [1911] Devrimi'yle sonuçlandı. Ulusumuzun düşünceler savaşının kökü bu [olgudadır].
Sayfa 109Kitabı okuyor
Yeni burjuva devletinde yargılama hakkı artık kralın kullandığı bir ayrıcalık olamazdı ya da yerel aristokratların kılıcına, tacına ve ipine teslim edilemezdi. Böylece Parlements; Bastille'le sonuçlanan "mühürlü mektuplar", senyöral ve dinî mahkemeler; eski rüşvet odakları unutuldu. İngiltere ve Amerika'da olduğu gibi yargının yürütmeden bağımsız olduğu ilan edildi. Yargı sadece “ulusa” (yani oy kullanma hakkı olan vatandaşlara) bağlı olacaktı. Yargı herkese eşit ve adil biçimde hizmet edecekti. Belediyeler, iller ve ulusal düzeyde mahkeme başkanlarının seçimle geldiği, ceza davalarında jürilerin seçimle oluşturulduğu mahkemeler kuruldu. En üstte iki ulusal yargı makamı kuruldu: Temyiz Mahkemesi ve bakanların, kamu görevlilerinin, devlet düşmanlarının yargılandığı Yüksek Mahkeme, ki ikincisi 1793’te kurulacak Devrim Mahkemeleri için beklemeye başlanmıştı. Muhteşem "eşitleyici" giyotin, zamanı gelince (Mart 1792’den sonra), aristokrat kılıcı ya da baltası ve köylü ilmeği yerine tüm idam cezalarının uygulanmasında kullanılacaktı.
Sayfa 98 - PdfKitabı okuyor
1789'da ilan edilen Haklar Beyannamesi burjuvazinin çıkarlarıyla evrensel ilkeler arasında çok iyi dengeler kurması bakımından dikkat çekicidir. Üçüncü Sınıfın haksızlık defterlerinde yer alan mülkiyet hakkı, inanç özgürlüğü, basın özgürlüğü, keyfi tutuklamalara son verme, kanun önünde eşitlik, vergi adaleti, kamuda işe alımlarda eşitlik, görevlilerin insan yaşamına saygı göstermesi gibi taleplerine bu deklarasyonda yer verilmişti. İsyan hakkına ise -yaşanan olaylardan sonra- örtülü yasak getirilmişti.
Sayfa 92 - PdfKitabı okuyor
İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirisi, Ulusal Meclis tarafından, Paris'e hareketinden önce 27 Ağustos 1789’da kabul edildi.
Sayfa 92 - PdfKitabı okuyor
Bastille'in düşüşünden sonra 2 kiloluk ekmeğin fiyatı 14.5 Fransız kuruşundan 13.5 kuruşa, iki hafta sonra da Belediye Binası önünde yapılan gösterilerin ardından 12 kuruşa düşürülmüştü. Bunun ardından gelen sükunet kısa sürdü. Buğday hasadı iyiydi ancak uzun süren kuraklıklar buğday değirmenlerinin yeteri kadar un öğütmesini engellemişti.
Sayfa 85 - 86 - PdfKitabı okuyor
Halk hareketinin başlamasına neden olan itici gücün yiyecek krizi olduğunu bir kez daha tekrarlamalıyım.
Sayfa 85 - PdfKitabı okuyor
İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirisi'nin kabulünden önce 24 Ağustos'ta, Lafayete'e hakaret ettiği gerekçesiyle polis tarafından yakalanan bir tüfek ustası sürekli, "insan haklarının" kendisine adil yargılanma hakkını verdiğini söylüyordu.
Sayfa 85 - PdfKitabı okuyor
Bastille'i kuşatanlar gerçekte kimlerdi? Bastille'i ele geçirenlerin St. Antoine Meydanı'ndan toplanmış serseri, suçlu ve paralı güruhtan oluştuğuna dair efsane yıllarca ısrarlı bir biçimde dile getirilmiştir. Fakat eldeki kanıtlar bu görüşü çürütmektedir. Daha sonradan Ulusal Meclis tarafından düzenlenen güvenilir Bastille kayıtlarından, bu olayda yer almış 600 kişilik büyük bir çoğunluğun meslekleri, yaşları ve adresleri hakkında bilgiye sahip olmak mümkündür. Bunların çoğu, serseri ya da düşkün olmanın çok ötesinde Faubourg St. Antoine ve çevre sinin yerleşik nüfusunu oluşturan vatandaşlardı; yaş ortalaması 34'tü; nerdeyse hepsi aile babasıydı; yeni kurulan ve serseri lerin kesinlikle kabul edilmediği silahlı sivil ordunun mensubuydular. Bunlar arasında devrimin gelişmesiyle öne çıkan pek çok kişi de vardı: Örneğin, devrim sürecinde generalliğe yük selen kuyumcu jean Rossignol; 1 792 yılında monarşiyi sona erdiren milislerin başkomutanı, bira üreticisi, zengin Antoine-Jo seph Santerre sayılabilir. Ancak çoğu Faubourg ve çevresinde yaşayan; marangozluk, çilingirlik, ayakkabı tamirciliği (sadece bunların sayısı sivil esirlerin dörtte birini oluşturuyordu), mağaza sahipliği, tül-şile bezi üreticiliği, çanak çömlekçilik yapan, nehir kenarında çalışan (çoğu ücretli olmaktan ziyade zanaatkarlıkla uğraşan, dükkanı olan) Faubourg'un çalışan nüfusu nun profilini oluşturan kendi halinde insanlardı.
Sayfa 83 - PdfKitabı okuyor
REVİZYONİST GÖRÜŞLERİN KALICILIĞI
Her koşulda,sezonun renklerini haute couture’ün belirlemesi gibi,güncel döngüde hangi ideolojik renklerin aşınıp yıpranacağını da entelektüel moda belirliyordu.
Sayfa 145Kitabı okudu
Fransız Devrimi’nin 100.Yıldönümü’nden 200.Yıldönümü’ne
Daha önce gördüğümüz üzere,Marx’ın düşüncesine paralel olarak sınıf mücadelesinde Devrim’in burjuvazinin zaferi olarak görülmesi fikrinin kaynağı,Restorasyon döneminin burjuva liberalleriydi.
Sayfa 127Kitabı okudu
Fransız Devrimi’nin 100.Yıldönümü’nden 200.Yıldönümü’ne
Michelet’i ve Auguste Comte’u izleyen çekirdek cumhuriyetçiler,kahramanları olarak Danton’u seçerlerken;solcu cumhuriyetçiler ile isyancılar Marat’yı,ya da giderek daha fazla Robespierre’i (tabii burada,onun Üstün Varlık savunuculuğu iddiasını yutması mümkün olmayan ateşli ateistleri istisna olarak ayırmak gerekirdi) kendi adamları sayıyorlardı.
Sayfa 96Kitabı okudu
BURJUVAZİNİN ÖTESİNDE
Yenilgiden sonra işçi sınıfı ile burjuva devrimi arasındaki ilişki çok fazla tartışma konusu olmuştu ve bu tartışmalarda sık sık Jakobenizmden,onun doğasından bahsediliyordu.
Sayfa 70Kitabı okudu
BURJUVAZİNİN ÖTESİNDE
Kıta Avrupası’nda önemli sosyalist işçi hareketlerinin geliştiği sırada,etkin -isyancı- bir siyasal dönüşüm olarak Fransız Devrimi geleneği,büyük ölçüde işçi sınıfıyla bağlı haline inmiş durumdaydı.
Sayfa 50Kitabı okudu
Bastille
Hapishanelerin imparatoru Bastille olsa gerek. Boşaltılması Fransız Devrimi'nin başlangıcı addedilir.
Sayfa 64 - TimaşKitabı okuyor
Ulusal Egemenlik Kavramına İlişkin
16.yy'da Fransız düşünür Jean Bodin 'Devletin Altı Kitabı' eseriyle ilk defa egemenlik kavramını kilisenin güçlü olduğu bir dönemde "ben sadece dünyevi bir egemenlikten bahsedeceğim" diyerek siyaset bilimi literatürüne sokmuştur. Ancak egemenlik kavramını sistematik bir biçime sokamamış ardından gelen İngiliz düşünür