Yalnız kalmaya her zamankinden daha çok ihtiyacım var şimdi.
Sonuçları belki de ağır olabilecek bir yargıya varmak istemiyorum.
Şüpheli için hareket, hareketsizlikten daha iyidir, çünkü hareket etmeyen, hiç farkında olmadan bir terazinin kefesine konulabilir ve günahlarıyla birlikte tartılabilir..
“İnsanın o benzersiz, fırtınalı ve uyumsuz dünyayla olan ilişkisi anlayışsızlığın sınırlarını aşamayacak, hep geri çekilecek, hep beyhude bir çaba olarak kalacak.”
"Adalet rahat olmalı, yoksa terazi sallanır ve adil bir hüküm verilemez."
"Acele etme" dedi rahip. "Başkalarının düşüncelerini sınamadan benimseme. Ben sana öyküyü metinde nasıl yazılıysa öyle anlattım."
Bir konuyu doğru anlamak ile yanlış anlamak, birbirini tümüyle dışlamaz.
Kendini bütünüyle kanıtlayamazdı, resmi makamların işini üstlenemezdi, bu son yanlışlığın sorumluluğu, gerekli olan gücün kalanını ondan esirgemiş olana aitti.
... sanki utanç, ondan sonra da hayatta kalacaktı
Her şeyden önce özgür insan, bağımlı insanın üstüdür.
Hiç kimseye aldırma ve doğru bildiğin şeyi yap.
Çoğu zaman özgür olmaktansa zincire vurulmuş olmak daha iyidir.
Öncelikle kitabı beğendim. Franz Kafka'nın diğer eserlerini anlamak için ilk önce bu kitabı okumanızı tavsiye ediyorum. Bu kitap sayesinde Dava, Dönüşüm, Şato gibi kitapların neden yazıldığını da anlayabiliyorsunuz. Buradaki devasa adam veya baba Dava kitabındaki iki tane görevli demek mesela. Kısacası Franz Kafka'nın ilk okunması gereken eseri diyebilirim.
Kitabın konusuna gelelim şimdi.
Kitap, başlığından da anlaşıldığı üzere Franz Kafka'nın babasına yazdığı bir mektubu anlatıyor. Mektupta babasının Franz Kafka'yı bir kukla gibi kullandığı görülüyor. Franz Kafka ise bunları sorgusuz kabul etmek zorunda kalıyor. Karşı çıkamaya çalıştığında anında azar yiyor.
Bu kitapta babasına söylemiş olduğu şeyleri babasına konuşarak söylemekten korktuğu için mektup şeklinde yazmış. Mektubu babasına vermekten korktuğu için babasına vermesi için mektubu annesine teslim etmiş. Fakat annesi de kocasından korktuğundan dolayı verememiş ve mektup asla babasına ulaşmamış.
Franz Kafka
