Narsistik ben nesnesini, narsistik imgesel büyük öteki fantesizisinden ayırmak olanaksızdır. Ben nesnesi sadece bu tür bir fanteziye bağlı olarak varlığını sürdürebilir. Ben nesnesi yalnızca "doğru" bilginin sahibi olarak varlığını sürdürebildiği için simgesel yapının zayıflamış olduğu toplumlarda ben nesnesi = "doğru bilgi" denklemi kurulabilir. Yani ben nesnesini kurup yaşatan büyük ötekinin doğrularıdır. Bu hakikatin dışında kalan doğrular öznelerin bilinçdışına atılacağı için duyulamaz ve anlaşılamazlar... Doğruyu ve yanlışı özne tek başına belirleyemez. Bu nedenle imajın ötesine geçen kavramsal bir ben nesnesinin kurulabilmesi için öznenin içinde bulunduğu mekanda önceden doğru-yanlış kavramlarının oluşmuş olması gerekir.
"Bir ucu içtimai tenkide bağlanmak şartıyla her fikir onun için sevimli,kabule değerdi; öbür ucu zaten elinde idi ve kolaylıkla Freud'a, Jung 'a baglayabilirdi."
Kitap konusunu kapağından da belli ediyor aslında , ne olduğunu içten içe tahmin etsem de açıp okumak istedim bu kitabı. Bakış açısına göre değişebilecek bir konusu var. Kimine göre sonu düşünülmeden yapılan bir deney, kimine göre ise içten içe bastırılmış duyguların gün yüzüne çıkmak için bulduğu aralık bir kapı. Ben ikinci kısımdayım sanırım. Bu kitap bana Freud'un psikanalitik kuramını hatırlatıyor. Kesinlikle okumaya değer.
Dr. Jekyll ile Bay HydeRobert Louis Stevenson · İş Bankası Kültür Yayınları · 201520.3k okunma