Bizler sadece zıtlığın zevkini yoğun bir şekilde, sürekli bir durumun ise çok az çıkartabilecek yapıyla donatılmışızdır.
Sayfa 81Kitabı okudu
Freud'un vasiyeti şudur: Psikanaliz oldum olası, hani her zaman itiraf edilmese de, kültür incelemesidir. Bireylerin, tek tek insanların toplumsal ihtilaflarının, buhranların
nedenini dürtü kaderinin derinliklerinde arayan ve bunları toplumsal düzenlerin kaçınılabilen ve de kaçınılamayan aşırı talep ve beklentileri ile karşılaştırıp değerlendiren bir inceleme ve hep, hatta en başta da bir ”kültür eleştirisi”dir.
Sayfa 62Kitabı okudu
Kitap gerek geçmişte gerekse günümüzde insanın birey olma çabası, kendi benliği ile toplumsal değer yargıları arasında sıkışmasının getirdiği çatışma çözümlemelerinden oluşmaktadır. Frued'un diğer kitaplarına nazaran daha az terimsel ve yalın bir dille yazılmıştır. Ki almanacadan türkçeye çevirinin zorluğu ve Freud'un dili düşünülürse gayet anlaşılır bulmuştum. 
Kültürdeki Huzursuzluk
Açlık, tek tek varlıkları hayatta tutmak isteyen dürtülerin temsilcisi olarak kabul edilebilirdi; sevgi ise nesnelere ulaşmaya çalışıyordu; başlıca işlevi, doğanın her türlü desteğine dayanarak türün hayatta kalması, varlığını sürdürmesiydi.
Çalışma, iş alanlarında oluşan topluluklar kültür toplumunu (ve insanları) bir arada tutmaya yetmeyecektir, çünkü dürtü kaynaklı heyecan ve tutkular akla yatkın, mantıklı çıkarlardan çok daha güçlüdürler.
"öteki seni nasıl seviyorsa onu öyle sev"
...; kültür insanının doğada her rastladığı yerde güzelliği takdirle karşılamasını, onu, el emeğinin imkan verdiği ölçüde nesnelerde üretmesini bekleriz; temizlik ve düzenin belirtilerini görmek isteriz.
“Gözlere fazlasıyla yakın olmak fazlasıyla uzak olmaktan daha iyi değildir. Ne kendini daha iyi anlarsın böylelikle ne de sekiz köşeli yıldız çiçeğini”
Sayfa 21
Kötü eylem ve davranıştan duyulan pişmanlığa bağlı suçluluk duygusu her zaman bilinçli düzlemde bulunmak zorundaydı; kötü itkinin algılanmasından ileri gelen pişmanlık ise bilinçötesi düzlemde kalabilirdi.
Sayfa 157Kitabı okudu