Çünkü, genelde insanlar önünde sonunda hayatla barışıyor, onunla uzlaşarak yaşayıp gidiyor. Gençlikte başkaldırı, bir yadsıyış kolay anlaşılabilir. Ama, denenebilecek her şeyi denedikten, hayatın istediği bu sabrı gösterdikten sonra, ölüme beş kala. 'Ben benim!' diyebilmek. .. Işığın sönmeye yüztuttuğu an'da asıl sönen ışığa direnebilmek...