Sanırım kırk yaşında olmalıydı kendini astığında; insan, bir intihara, intihar biçimine özenir mi bilemem, sanırım ben özenmem, ancak șu var ki özenecek olsaydım bu biçim şüphesiz ki kendimi "bir sokak lambasına asmak" olurdu.
Gece sabaha ulaşmak için çabalamıyor, ayak tabanları patlarcasına diretiyor, daha bir koyulaşıyor bu anlarda kalemlerden sızan mürekkep ve keskin-ince çeliklerin açtığı derin yarıklardan süzüleduran kan.