“Olağan üstü bir andı bu .Hareketsiz,donmuş,korkunç bir kendinden geçmeye kapılmış halde şurdayım.Ama bu kendinden geçişin tam içinde ,yepyeni bir şey beliriyordu .Bulantıyı anlıyor onu elime geçiriyordum .Aslında ,buluşlarımı söz haline getirmiyordum.Ama şu anda, onları kelime haline getirmenin kolay olacağını sanıyorum.Bütün bunların özü sonsuzluktur .Yani varoluş zorunluluk değildir ...”