furkan
furkan
@furkanakbass
ELT
Okumaya çalışıyor.
30 reader point
Joined on June 2022
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Hiçbir şeyin hiçbir anlamı yok
SPOLIER İÇERİR
Baş karakter hayatın hiçbir anlamı olmadığını, yaşamak veya ölmek arasında bir fark bulunmadığını ve öldükten sonra yok olacağımız için yaşamanın bile gereğinin olmadığından bahsediyor. Bu düşünceleri hâliyle davranışlarına yansıyor. Hayata karşı bu derece kayıtsızlıkla devam ederken bir adamı öldürüyor.
Tartışılası birçok yer bulunsa da üzerinde duracağım kısım, katilin mahkemede cinayetten ziyade hayata karşı ruhsuz duruşundan dolayı yargılanması.
Mahkemede aleyhine kullanılan veriler, sanığın annesinin cenazesinde üzülmüş görülmemesidir. Günlük hayatına normal bir gün gibi devam ettiğinden onun câni olduğuna karar verirler.
Ama karakterin iç dünyasında annesinin ölümüne üzülmemesiyle birlikte sevinmediği de görülür. Yani canilikten ziyade bir duygusuzluk söz konusudur. Bunun da sebebi "hiçbir şeyin hiçbir anlamı olmamasıdır."
Böyle bir düşünceye sahip olmak elbette bir suç değildir. Suç olmayan bir eylemin doğal sonucu, duygusuzluk, sanığın ölüm cezasına çarptırılmasına vesile olmuştur. Eğer üzülmüş gibi yapsaydı bu denli ağır bir ceza almayacaktı. Onun için infaz edilmek de eceliyle ölmek de bir olduğundan kendini savunması gereken yerlerde bile davayla ilgilenmemiştir.
Tabii şöyle bir durum daha var: Bu derece duygusuz ve umursamaz bir insan, diğer insanlar için bir tehdit hâline gelebilir. Çünkü zarar vermekten korktuğu bir merci bulunmamaktadır.
Tolstoy'un İtiraflarım kitabında bu kayıtsızlığa karşı tek çare "inanç"tır.
Aksi taktirde yaşamak ölümden daha ağır gelir.
*Spolier içerebilir.
Öncelikle son zamanlarda okuduğum en akıcı kitap olduğunu belirtmek istiyorum. Dikkat bozukluğu olanlara veya okuma alışkanlığı kazanmayı hedefleyenlere öneririm.
Kitabı alırken Türk bir yazardan aşk konulu bir roman beklemiştim. Okudukça baba-oğul temasına sahip olduğunu anladım. Ona rağmen sonuna kadar merakla okudum.
Belirli bir noktada sonlara doğru neler olacağını tahmin ettim ve ne yazık ki yanılmadım. Bu durum kitaptan biraz soğumama sebep oluyor. Belki daha düşünmeden okusam daha çok şaşırır, daha çok keyif alırdım.
Akıcı olduğu, dönem şartlarını yansıttığı, psikolojik tahlillerini beğendiğim, betimlemelere boğulmadığımız ve vereceği mesajın alt yapısını başarılı bir şekilde kurduğu için okuduğuma kesinlikle pişman olmadığım lakin tahmin edilebilir bir senaryosu olduğu ve bir dünya klasiği gibi yapıcı mesajlar vermediği için de başyapıt diyemediğim bir kitap oldu.
7/10
Vasatın Altı
Kitabı, aldığı Yılın En İyi Gerilim Romanı Ödülü'nden dolayı okumak istedim. Arka kapağı ilginç görünüyordu. Hizmetçilerin yok sayılması ama aslında onların da insan olduğu unutulması konusu ilgimi çekti. Stephen King tarafından yazılan ''Mükemmel ve çok eğlenceli...'' sözünü de duyunca ekledim sepete.
Ortalama bir beklentiyle okumaya başlarken ana karakterin saf olduğu hissettirilmeye başlandı. Söz konusu polisiye-gerilim türü olunca böylesine bir karakter hiç çekilmez oluyor. Özgün bir karakter ama bu türe uygun değil diye düşünüyorum. Bizimle birlikte yorumlamalı, bizimle öğrenmeli ama okuyucular olarak biz daha önceden anlamış oluyoruz.
Giriş kısmından çıkarken gerçekten bırakasım geldi. Etrafta olan bir şeyler var, hepsini fark ediyorsunuz ama karakter bir türlü anlamıyor, bambaşka yorumluyor.
Gidişatı anlıyorsunuz ve hiç şok edici gerçek yok. Sıkıcı bir şekilde ucuz bir kurgu ile devam ediyor. Kitabın sonu da zekice tasarlanmamış. 100-150 sayfaya rahatlıkla sığdırılabilecek içerik ''nineyi'' anlatmaktan 300 sayfayı aşmış.
Peki hiç mi olumlu bir yanı yok?
Bu kitap benim kitap yarıda bırakmama konusunda güçlenmemi sağladı. İrademi güçlendirdi.
Karakterin çok nazik olması hoşuma gitti.
Geneli gereksiz bilgilerle dolu olduğundan kafa yormadan hızlıca bitti.
İnceleme yazmam ama vakit harcamayın diye ekran başına geçtim. 3/10
