Uçmayı hatırla
Kuş ölümlüdür
Senden sonra, birbirimizin katili olan bizler
Aşk için yargıda bulunduk
Üşüyorum
Üşüyorum ve hiçbir zaman ısınmayacağım sanki
Ey sevgilim, ey biricik sevgilim "Acaba kaç yıllıktı şarap?"
Bak, burada
Ne kadar ağırlığı var zamanın
Ve balıklar nasıl çiğniyorlar etlerimi
Niçin hep denizin dibinde tutuyorsun beni?
Binlerce yıllık ölüler gibi kavuşacağız birbirimize ve o zaman
Güneş hüküm verecek gövdelerimizin çürümesine.
Sanki
Pencerelerin temiz zihninde yanan o mor alev
Lambanın masum bir görüntüsünden başka bir şey değildi.
Beden zindan mıdır
yoksa özgürlüğün vadisi mi?
Acaba hayat bölgelerimizin içini mi renklendiriyor
yoksa biz gölgelerimizin gölgesi miyiz?
Gölgelerimiz usulca birbirine yaklaşıyordu sabırsızca birbirine sarılıyordu gölgelerimiz
Artık hiçbir umudun kalmadığını iyi biliyorum. Hiçbir umudun...
Esen rüzgar kulağıma fısıldadı:
"Onun güneşi bir başka mutlunun renginde"