Füruğ Ferruhzad

su gibi kendi çukurunda kuruyabilir insan.

haykırabilir insan

korkunç yalancı, korkunç yabancı bir sesle

"seviyorum" diye

saatlerce

ölülerin bakışları misali kıpırtısız bakışlarla

bir sigara dumanına dalabilir insan

bir fincanın biçimine ya da

renksiz bir çiçeğe, bir halıya

düşsel bir çizgiye, duvara.

Ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum.

Ve bu dünya
öyle insanların ayak sesleriyle doludur ki,
seni öpüyorken
kafalarında seni asacakları urganı örüyorlar...