Lâ tahzen! (Üzülme!)
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
eski haziranlardan biriktirdim bu gölgeyi size
aşkın gölgesi de aramızda ıssız kalmasın diye
diyorlar ki âşık odur gündüz bile karanlığıyla
sarhoş desinler ki hâlâ gam var gölgesinde ne hoş
Karanlık olmasa, ışığın kıymeti, ayrılık olmasa, vuslatın lezzeti, elem, ızdırap, Gam ve keder olmasa saadetin o sarhoş edici güzelliği bilinebilir, duyulabilir, görülebilir miydi hiç ?