Gamze
@gamzeakgun
Hemşirelik
4 December
28 reader point
Joined on December 2021
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sözle ve dille değil, eylemle ve içtenlikle sevelim.
Sayfa 1Kitabı okudu
Şanslı olmak daha iyidir. Ama ben titiz olmayı yeğlerim. O zaman şans yüzüne güldüğünde hazır olursun.
Sayfa 38Kitabı okudu
İhtiyarlar neden o kadar erken uyanır ki? Bir uzun gün daha yaşamak için mi?
Sayfa 28Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Yalnızca algılayabildiğimiz kadarını biliriz. Deneyimlediğimiz her şey, en nihayetinde, algılayabildiklerimizden ibarettir. Neye baktığın değil, ne gördüğün önemlidir.
Sayfa 215Kitabı okudu
Eyleme ne kadar yoğunlaşırsanız, diğer şeylerden o kadar uzaklaşıyordunuz. Kendiniz olmaktan kurtulup yaptığınız şeye dönüşüyordunuz.
Sayfa 71Kitabı okudu
Bazen öğrenmenin tek yolu yaşamaktır.
Sayfa 66Kitabı okudu
İnsanlar şehir gibiydi. Bazı kötü yönleri var diye bütün şehirden nefret etmezdiniz. Sevmediğiniz yanları, birkaç tane tehlikeli ara sokağı ve mahallesi olabilirdi ama bir şehri yaşanır kılan şey iyi yönleriydi.
Sayfa 47Kitabı okudu
Gerçek bilgelik hiçbir şey bilmediğini bilmekte yatar.
Sayfa 42Kitabı okudu
Zaman içinde mutlu anlar da acıya dönüşebiliyordu.
Sayfa 21Kitabı okudu
Keşke herkes kendi içsel deliliğini bilse ve onunla birlikte yaşamayı öğrense. Dünya daha kötü bir yer mi olurdu? Hayır insanlar daha yürekli daha mutlu olurlardı.
Sayfa 144Kitabı okudu
Hangi ümide sarılsam elimde kalıyor, neyi seversem ölüyor.. Daha yirmi üç yaşıma girmedim; yüzümden, vücudumdan çocukluğun izleri silinmedi; halbuki gönlüm, baştan başa bütün sevdiklerimin ölüleriyle dolu.
Sayfa 377Kitabı okudu
Ben, denizi derin derin yaşayan, daima gülen, söyleyen, dinleyen, darılan bir şey gibi tanır ve severdim. Halbuki bu gece sular bana çaresi, tesellisi olmayan büyük bir yalnızlık gibi göründü.
Sayfa 396Kitabı okudu
İnsanın içinde güneş yanarken üşümek mi? Bu akşam gökyüzü bana batıdan doğuya kadar dallarını uzatmış bir ağaç gibi göründü; yavaş yavaş sallandıkça, üstümüze beyaz çiçeklerini döken kocaman bir yasemin ağacı!
Sayfa 260Kitabı okudu
Kapalı bir mahzende sızan bir ışık parçası, yıkık bir duvarın taşları arasında açmış sıska bir çiçek, her şeye rağmen bir varlık, bir tesellidir.
Sayfa 224Kitabı okudu
İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, her birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış. Bunu yazan şair ne kadar haklıymış!
Sayfa 207Kitabı okudu