Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
232 syf.
8/10 puan verdi
Kitap her ne kadar jenerasyonlar arası çatışma, fikir uyuşmazlığı gibi gözükse de Batılılaşma'yla beraber gelen toplum çürüme, yozlasmayi vs. bir aşk üçgenini anlatarak veriyor. (Bence)
Çoğu yerde youtube.com/shorts/p-wKeIKv... duyumsadım. Yazar, 110 sene evvelden efendiliğin bir işe yaramadığını adeta piç olunmasını dolayı yoldan vurgulamış. Hakkı Celis karakterini, Ask-ı Memnu Bülent'e benzettim istemsizce :) Mehtaba da çıkamadık tabi garibanın yüzü gülür (!) mü?
Bunlar dışında kitap gayet akıcı, betimlemeler yormuyor; çok sevdim, sanirim Türk edebiyatına pozitif giriş oldu. 140 sayfa okuyarak kişisel rekorumu da kırdım bu kitapla. Sizlere de tavsiye ederim, görüşmek üzere
Dili anlaşılır o konuda problem yok. Hem zaten günümüz Türkçesiyle olan eseri okudum. Ama çokk uzun cümleler, çok uzun betimlemeler...Yoruldum, bir an önce bitsin istedim. Ahmet Mithat okuduktan sonra bişey söylememeliyim aslında ama konu dışına çıkmalar da yok değildi. Konumuz kölelik. Dilber küçük yaşta satılıyor, ilk sahibi acımasız bir kadın. Sonra kader gülüyor. Aşık olacağı adamın oyuncağı oluyor. Hoş bir ressam, Celal beyefendi. Garibanın yüzü gülür mü diyoruz tabii. Ayrılık çanları çalıyor. Yine bir şeyler oluyor.. Bir bakıyoruz ki Dilber Nil Nehri'ne atıveriyor kendini. Nil Nehri mi? İstanbul'da değil miydik? Hıhımm..
Garibanın yüzü gülür mü?
Muzaffer İzgü'yü ilk defa okudum. Memleketimin yazarları bana hep sıcak gelmiştir. Ben sıradan bir Çukurova çocukluk hikayesi okuyacağımı sanıyorken karşımda tam bir yaşam mücadelesi buldum. Yaşamdaki zorluklara karşı hiç yılmayan gözü pek Muzo karnını doyurmak ve okuyup adam olmak için hamallıktan bulaşıkçılığa, seyyar satıcılıktan muavinliğe ne
Sevmekle sevmemek arasında kararsız kaldım. Şöyle ki kitabın rengi sadece kapak olarak değil öyküler açısından da sepya ve yer yer siyaha çalan bir gri. Öykülerden “Oy Havar”ı ve “Kel Tepe’de Uzayan Gölge”yi daha önce okuyup beğenmiştim. Gel gör ki tek hikaye değil de bütün kitap sepya bana karamsar gelen konular olunca bana ağır geldi sanırım :) Öyküleri tek tek okusam beğenecekken topluca olunca “Garibanın yüzü gülür mü?” demekten kendimi alamadım:)Biraz da okur düşünsün demiş yazarken iyi de etmiş tabi yazar. Umarım bakışımı anlatabilmişimdir. Üç bölümden ikincisinin bariz birbirinin devamı öyküler olması bir ve üçüncü bölümler için kafamı karıştırdı, gruplamayı tam çözemedim. Buhran öyküsünü beğenmedim bir, niyeyse seksenler Tarık tarcanlı Türk filmi havası aldım:) Favorilerim komple ikinci bölüm ve Kel Tepe ve Kim Öle Kim Kala oldu.
Olabildiğince dramatize olan hayatını yazarlık yaparak idame ettirmeye, aza kanaat edip çoğun derdinde değil de daha çok kendinin ki gibi süre gelen hayatların da yanında olmaya çalışan ve açlığından midesinin yapıştığı dönemlerde farklı objeleri emikleyip ağzının boş kalmamasını sağladığı, vurdumduymazlığının yanında pozitif düşünceleriyle ağzına atacak birkaç lokma bulma derdinde olan ve kendisine iyilik yapılan noktada katı olabilen bir karakterle; yalnızlığının ve hayatının zorluğunun sınırını çiziyor olması anlaşılıyor.
Sefaletin; umutları ve yaşama hevesini nasıl yok ettiğini her satırda hissettiriyor.
Baştan sonra “garibanın yüzü gülür mü” diyen dayıyı anımsatan 158 sayfalık, okumayanı dövüyorlar serisinden bir kitap.
Zamanında fenomencik okurların hepsinde anlaşıp sözleşmiş gibi sayfalarında dolanan, önyargıyla alıp okuduğum bu kitap, aksine okuduğuma memnun etti beni. İlk defa işe yaradılar.
Bu kitaba inancıma ters düşen şeyler olduğunu bilerek başladım. Ama bu durum bende herhangi bir önyargı oluşturmadı çünkü başkalarının inançlarını okumanın, dinlemenin bana bir şeyler kattığını düşünüyorum. En azından saygı gibi...
Tabi bu kitabı okuyan her meraklı insan gibi bende insanların bu zamana kadar nasıl geldiğini, nasıl bu kadar
