güneş bile derman olmadı bana
son bir ümîd ile yöneldim sana
boynumu kırdım da kapına geldim
garipler otağı yapına geldim
nerde gülüm, hayal hücresinde mi
mor salkımlı evin bahçesinde mi
ülkemde en güzel hâkandır gülüm
beni bu ateşte yakandır gülüm
kanımın rengini taşır yüzünde
Götür beni O'na, koyma güzünde
ey ayrının hasretini bitiren
ey yolcuyu sılâsına yetiren
Ulu Tanrı, Ulu Sâhip, Ulu Râb
Yardım eyle; ruhum harâb; ten harâb
Ne biçim dünya bu be! İnsanlar aya gidiyor. Elektriğin çevresine dönen tatarcıklar gibi dünyanın çevresini vızır vızır dönüyor uydular ama, burada, şu garipler köşesinde ne yasa var ne de zavallıyı koruyan, onu düşünen biri...
Sayfa 13Kitabı okuyor
Çünkü eğitimlilere, aydınlara ve zenginlerle zenginlere rağmen fakirler ve garipler çok daha çoktu ve fakirler ve garipler yamuk olduğundan ve çok daha çok olduklarından dünya da zaten yamuktu ve yamuk kalmaya devam ediyordu.
Eğitimliler, aydınlar ve zenginler ne kadar uğraşırsa uğraşsın, dünya bir türlü düzelmedi. Dünya yamuktu. Çünkü eğitimlilere, aydınlara ve zenginlerle zenginlere rağmen fakirler ve garipler çok daha çoktu ve fakirler ve garipler yamuk olduğundan ve çok daha çok olduklarından dünya da zaten yamuktu ve yamuk kalmaya devam ediyordu.
Sayfa 9 - Ketebe Yayınları
Anadolu nice yüzyıllardan beri garipler sığınağı, çile ocağı; kimsesizlere, zavallılara, isyan etmişlere bağır açmış bir gönül diyarıdır.
Sayfa 119Kitabı okudu
Ben kendimi bağrı başlı gözü yaşlı bilirdim, gördüklerimden sonra şükrettim ki daha garipler vardı, öyle garipler ki ıssızlarda, tenhalarda ağlayan, orda biten ve orda yiten.
Sayfa 161 - ObKitabı okuyor
