Beni çölden çöle atsan
Yine Sen’den umut kesmem
Garipler içine katsan
Yine Sen’den umut kesmem
Ömrümüz besli kafeste
Daima kulağım seste
Can çıkarken son nefeste
Yine Sen’den umut kesmem
Dolaştırsan hâlden hâle
Hoştur Sen’den gelen çile
Ölümden ötede bile
Yine Sen’den umut kesmem
Âşık Feymâni
Elazığlı bir delinin (veli) Allah'a mektubu
“Ben dünya kürresi,
Türkiye karyesi ve Urfa Köyünden,
El-Aziz (Elazığ ) Tımarhanesi (Akıl ve Ruh Sağlığı Hastanesi) sakinlerinden; İsmi önemsiz, cismi değersiz,
Çaresiz ve kimsesiz bir abdi acizin,
Ahir deminde misafiri Azrail’i beklerken,
Başhekimlik üzerinden Hâkimler Hakim’inin
Dergahı Uluhiyetine son arzuhalimdir..!
Ben gam (dertlilik)
Beni çölden çöle atsan
Yine senden umut kesmem
Garipler içine atsan
Yine senden umut kesmem
Ömrümüz besli kafeste
Daima kulağım seste
Can çıkarken son nefeste
Yine senden umut kesmem
Dolaştırsan halden hale
Hoştur senden gelen çile
Ölümden öte de bile
Yine senden umut kesmem
(...)
Aşık Feymani
Beni çölden çöle atsan
Yine Sen’den umut kesmem
Garipler içine katsan
Yine Sen’den umut kesmem.
Dolaştırsan hâlden hâle
Hoştur Sen’den gelen çile
Ölümden ötede bile
Yine Sen’den umut kesmem.