Sabitlenmiş gönderi
Kalktım yürüdüm elimdeki çaresiz soruyla: İnsan neden hep sona bırakır kendini?
Bütün Şiirleri 3
(177)
Çünkü… çünkü istemiyor, sevmiyor, hepsi işte ondan…
Sayfa 4
Okur Takip Önerileri
Öyle bir şey ki işte bütün endişelerim senin yanında yok oluyor. Ruhuma bir şifa, bir huzur geliyor!
Sayfa 4
Dünyada intikam kadar tanımadığım bir his yoktur. Bugün beni döven birini yarın biri döverken görsem ağlayacağım gelir.
Sayfa 10
Bütün ümit yarın sabahta.
Sayfa 48Kitabı okudu
Gitmeli, uzaklaşmalı, hiçbir şehirde durmamalı.
Sayfa 35Kitabı okudu
Ben bir acayip oldum. Gözüm kimseyi görmüyor, kimsenin kapımı çalmasını istemiyorum.
Sayfa 9Kitabı okudu
88 syf.
·
Puan vermedi
Ah benim sevinç bilmez kalbim… unutmak değil bu; pişmanlık değil; yalnızlık değil. Gülün cehennemi. Vazgeçmenin büyüsü. Sonsuzluk hazırlığı.
Sayfa 154Kitabı okudu
Çaresizlik insanın dönüp dönüp kendine inanması. Bütün uzaklar canımdan içeriydi. Bütün yakınlar yabancı.
Sayfa 154Kitabı okudu
Ey alışkanlığın dayanılmaz gücü
Nasıl yaşardık sen olmasaydın
Sayfa 131Kitabı okudu
Kederlerin, dertlerin, acıların, yanlışların, nankörlüğün, kalleşliğin, acımasızlığın, vefasızlığın nerede olduğunu çok iyi biliyorum.
Peki mutluluk, sen neredesin?…
