Medeniyetçilik kökü bizi Avrupa ve garp metoduna, düşüncesine ve muaşeretine bağlar; milliyetçilik kökü bizi Orta Asya ve şark menşelerimize, tarihimize, dil birliğimize götürür.
Sayfa 269Kitabı okudu
"Bu alemi böyle tahayyül edebildiğimde, yönümü şaşırıyorum. Ne Doğu kalıyor, ne Batı. Geçmiş ne zaman bitti, gelecek ne zaman doğar söyleyemiyorum. Ne semanın nerede durup, toprağın nerede başladığını biliyorum artık; ne de Şark ile Garp'ın ne yöne düştüğünü. Tek bildiğim şu:
Öğrenme aşkıyla geçti ömrümüz, aşkı
öğrenemesek de..."
"Tac Mahal.. Taşın aksi suya yansır burada. Yaradan'ın yansıması insana. Aşk, kalp ağrısında bulur aksini. Hakikat ise hikâyelerde. Hepimiz aynı görünmez gök kubbenin altında yaşıyor, didiniyoruz. Zengin ve fakir, Müslüman ve vaftizli, kadın ve erkek, efendi ve köle, sultan ve filbaz, usta ve çırak.. Bütün ayrımların ortadan kalktığı bir hal var, tekmil sesler kubbede toplanıp som bir sessizliğe dönüştüğünde Belki de kâinatın merkezi yerin altında değil, üstünde: Kubbede.
Bu alemi böyle tahayyül edebildiğimde, yönümü şaşırıyorum. Ne Doğu kalıyor, ne Batı. Geçmiş ne zaman bitti, gelecek ne zaman doğar söyleyemiyorum. Ne semanın nerede durup, toprağın nerede başladığını biliyorum artık; ne de Şark ile Garp'ın ne yöne düştüğünü. Tek bildiğim şu:
Öğrenme aşkıyla geçti ömrümüz, aşkı öğrenemesek de..."
Kurtuluş Sandıktan Çıkmaz
Sorun okuma yazma bilmek değil.
Okuduğunu ve yaşadıklarını anlayamamaktır.
Köy Enstitüleri zamanının yazarlarından Mehmet Başaran okuma yazma bimemeyi sorun olarak tespit etmiş. O günkü bakış açısıyla doğru olabilir.
Bugün için bu geçerliliğini kaybetmiştir.
Okuma yazma bildiği hakde niyeti sahih olmayan işine
Tac Mahal.... Taşın aksi suya yansır burada. Yaradanın yansıması insana. Aşk, kalp ağrısında bulur aksini. Hakikat ise hikayelerde. Hepimiz aynı görünmez gök kubbenin altında yaşıyor, didiniyoruz. Zengin ve fakir, Müslüman ve vaftizli, kadın ve erkek, efendi ve köle, Sultan ve filbaz, usta ve çırak..... Bütün ayrımların ortadan kalktığı bir hal var, tekmil sesler kubbede toplanıp son bir sessizliğe dönüştüğünde. Belki de kainatın merkezi yerin altında değil, üstünde: Kubbede.
Bu alemi böyle tahayyül edebildiğim, de, yönümü şaşırıyorum. Ne Doğu kalıyor, ne Batı. Geçmiş ne zaman bitti, gelecek ne vakit doğar söyleyemiyorum. Ne semanın nerede durup, toprağın nerede başladığını biliyorum artık, ne de Şark ile Garp 'ın ne yöne düştüğünü. Tek bildiğim şu:
Öğrenme aşkıyla geçti ömrümüz, aşkı öğrenemesek de...
Doğan Egmont Yayıncılık ve Yapımcılık Tic. A.Ş.Kitabı okudu