Adorno’ya göre, meskenin imkansızlığı her şeyden önce etik bir duyarlılıktır: “Kişinin kendini evinde hissetmemesinde ahlakın rolü vardır. Yanlış yaşam doğru şekilde yaşanamaz.” İstesek de istemesek de hepimizin dahil olduğu toplumsal sistemin temel adaletsizliği, öyle derin bir rahatsızlık duygusu üretir ki; bu tür bir dünyada kendimizi evimizde hissetmemiz imkansızdır.