Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
R
R
@gdles
54 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Orhan Pamuk'u ilk defa bu kitabıyla tanıdım. Kendisi sevebileceğim üsluplardanmış, bu zamana kadar haberim yokmuş.
Pamuk, bu kitabında tutkulu ve takıntılı bir aşkı konu edinmiş. Dizilerde, filmlerde, kitaplarda, tutkulu olan her şey ilgimi çektiğinden(belki de akrep burcu olduğum içindir), bu kitabı da bir solukta okudum. Karakterlerin iç buhranlarını, çok sevdiğim İstanbul sokaklarını, Türkiye'nin o zamanki dönem şartlarını çok güzel bir şekilde yansıtmış Pamuk. Aslında baş karakterimiz Kemal, etrafımızda olan biri olsa belki de çoğumuzun kınayacağı biri olurdu. Nasıl olur da bu kadar zengin biri böyle takıntılı bir aşkın peşinde sürüklenir ve bu uğurda müze kurardı değil mi? Ama yılların getirdikleri, daha ziyade ise kitap okumanın bana kattığı en büyük şeylerden biri; dünyada her türlü insanın var olduğu, insanın her an her şeyi yaşayabilecek oluşu ve bütün bunları yaşayan insanlarla empati kurabilmek ve onları anlayabilmek oldu. Mesleğim gereği de zaten birçok farklı durumla karşılaştığım için bu duruma alışık olmakla birlikte, kitaplar bizi tanımadığımız birçok karakterle de tanıştırıyor. Bizi bir karakterle daha böylesine ayrıntılı bir şekilde tanıştırdığın için teşekkür ederim Orhan Pamuk.
Şermin Yaşar’ı uzun zamandır sosyal medyadan takip ediyor, sosyal medyada paylaştığı kısa pasajları okumaktan aşırı keyif alıyordum. Kendisinin daha önce de birkaç hikayesini farklı farklı dergilerde okuma fırsatım olmuştu. Üslubu, bakış açısı, hüzünlü her anda umudu yakalayışı ve elden bırakmayışı değişik bir huzur veriyor bana. O yüzden uzun zamandır kendisinin bir kitabını okumak istiyordum.
Rastgele aldığım bu kitap Şermin Yaşar’ın yazmış olduğu hikayelerden oluşan bir kitap. Kaybedenlerin hikayesi. Her kayıp hikayesinde biraz kendinizi buluyorsunuz. Ama dedim ya, yazarın üslubunda değişik bir huzur var. Bütün kaybedişlere rağmen huzur elinizi hiç bırakmıyor. Teşekkürler Şermin Yaşar.
İnsanlık nerede başladı, şu an nerede ve nereye gidiyor sorularına geniş çaplı cevap veren bir kitap. Okurken ufkunuz açılıyor, bilgi haznenize birçok yeni şey ekleniyor. Mutlaka okunmali dediğim kitaplardandı.
Okur Takip Önerileri
John Steinbeck’in harika otesi bir eseri. Adeta bir basyapit. Kitabi okurken kendinizi Joad ailesinden biri gibi hissediyorsunuz. Onlarin sefaletini, acligini, umudunu birebir hissediyorsunuz. Butun kitap boyunca icim oyle buruktu ki. Ayni zamanda oyle umutlu. Surekli guzel seylerin olacagina dair bir umut besledim. Cok sey birakiyor bu kitap insanda.
Kitap, 1940 yillarinda kapitalizme eleştiri olarak yazılmış. Tabiidir ki gercekligini, guncelligini asla yitirmemis. Kitabi okurken 2019 dunyasini dusunmeden edemedim. Oklahoma’dan Kaliforniya’ya is bulmak icin goc eden insanlara Oki diye hitap edilmesi, surekli ezilmeleri, muhtacliklari firsat bilinerek ucuza calistirilmalari bana gunumuz dunyasinda suriyeli multecileri hatirlatti. Ve etrafimizdaki insanlarin acımasızlığını hatirlatti. İcim burkuldu.
Kitapta can alici oyle noktalar vardi ki donakaldim. Kitabin icerisine gizlice yerlestirilmis manifesto niteliğinde oyle guzel pasajlar vardi ki. Ancak kitabin en can alici noktasi sonu idi. Hayretler içerisinde kaldim.
Bu kitabin tadi hep damagimda kalacak, ve her seye eskisinden farkli bakacagim. Teşekkürler John Steinbeck.
Bu kitabı elime aldığımda ve kapağını ilk açışımda bende böyle büyük bir hayranlık ve hayret oluşturacağını asla tahmin edemezdim. Ahmet Arif'in Leylim'ine aşkı, cümleleri, bağlılığı, tutkusu beni çok fazla etkiledi. Etkilenmemek de mümkün değil diye düşünüyorum.
Ahmet Arif, Leylim'ine sarsılmaz bir bağla bağlı. Tabiri caizse adeta Leylim'i onun gözünde bir Tanrı. Bir insan bir insanı nasıl bu kadar çok, tutkulu, güzel ve naif sevebilir hayret ettim. Bu kadar beklentisiz. Leylim'inin kendisine karşılık vermediğini ve evli olduğunu bildiği halde bir an için sevgisinden vazgeçmemiş. Leylim'ini sadece sevgili olarak görmemiş; dostu, kardeşi, ailesi olarak benimsemiş. Ahmet Arif mektuplarında "Kimim var ki senden gayrı, benim bütün hayatım, mutluluğum sensin." diyerek bunu birçok kere dile de getirmiş. Kıskanılacak şey doğrusu. Bunun yanında aşkı ifade edişindeki, Leylim'ine hitap edişindeki cümleleri de hayranlık uyandırıcı. Aşkın daha önce bu kadar güzel ifade edilişine şahit olmamıştım sanırım.
Bu mektupları o kadar çok sevdim ki mektuplarda altını çizdiğim cümleleri paylaşmaktan imtina ettim, kendime saklamak istedim. Bize ve Türk edebiyatına bu cümleleri kazandırdığın için teşekkürler Ahmet Arif. Ayrıca bu mektupların yayımlanmasına vesile olan Leyla Erbil'e ve vesile olan başka her kim varsa teşekkürler...
