Akış
Ara
Mesajlar
3
Bildirimler
32
Kaydedilenler
968
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
yangınlar ve yıkımlar
Haritaya, istatistiklere baktıktan, bu durdurulmaz makinenin hareketini gördükten sonra, aile içi çekişmeleri, insanın kendi kararlarının da olabileceğini tartışmak, Tolstoy’un tarihte bireyin rolü konusundaki kötümser düşüncelerini hatırlatır bize. Kendi odalarımızda, kendi bahçelerimizde, kendi maneviyatımız içinde korumaya kalktığımız anılarımız, evlerimiz, yıllarca yaslandığımız duvarlar, çevremiz, acımasızca büyüyen bir şehrin bir parçasıysa eğer, yıkılmaya mahkûmdur. Direnenlere, geç kalanlara son darbeyi “istimlak” vurur.
Sayfa 162Kitabı okudu
Öksüz Civciv
Ne demişti atalarımız, "Ölenle ölünmez." dememişler miydi? Er geç insanlar ölüyorlardı, geriye kalanlara bu ölüme dayanmak, direnmek düşüyordu.
Sayfa 33Kitabı okudu
Bu dinozor öyle bir yaşa geldi ki artık, bunca geç, bunca çocuk ölürken, daha fazla yaşamak biraz ayıp gelmeye başladı ona. İsteği, çevresine ve kendisine bir başbelâsı haline gelmeden, bu dünyadan göçüp gitmek. Kalanlara sonsuz sevgiler.
Tanrının, diğerlerine büyüklük taslayanları nasıl cezalandırdığını görmez misin? Söylesene, yıldırımlar neden hep en yüksekte olanlara düşer? Neden alçakta kalanlara bir zarar gelmez? Tüm yapıların, ağaçların her zaman en yukarıda kalan yerleri gazaba uğrar. Çünkü Tanrı haddini aşanları sevmez ve onlara er geç hadlerini bildirir. Bu işi öyle yapar ki, bir bakmışsın koca bir ordu bir avuç insanın altında kalmış. Tanrı büyük düşüncelere kapılanları bir kez kıskanmayagörsün, onların kalplerine korku ya da başlarına bir yıldırım salıverir, işte o zaman hak etmedikleri bir felaketle yok olur giderler.
-Artabanos’tan Serhas’a
Sayfa 418Kitabı okudu
Prangalı bizler ..
Doğan bir güneşle doğdu kundaktaki biz.. Yetişti sırasıyla bir çınar misali dünyada . Bazen andı tanrıyı , bezende yok sayarak saydırdı çoğu küfürü.. Uyudu kalktı . Dağa merak saldı , göğe uzanmayı hayal etti , denizdeki suyun ihtişamını bir o kadar .. Kopardı bazen daldaki gülü , bezende yemiş tutan ağaçtan bir meyvayı .. İmrendi uçan kuşa , ve
Bir gün bu dünyayı terketme vaktimiz geldiğinde
belki de tövbe için çok geç olacak
geride kalanlara ise
biraz acı çokça ibret bırakacağız...
Hiçbir şeye insan geç kalmaz....
“Her şeye geç kaldım” diye düşünme sakın. Bazı hayaller senin hazır olmanı beklerler. Hazır olduğun anda ise her şey tüm güzelliğiyle hızla ilerler ve sonunda sen “geç kalanlara” minnet duyarsın.