Nasıl güzel bir romandın sen ve ben seni okumakta ne kadar geç kalmışım, geç olsun da güç olmasın derler ama aslında biraz zor oldu. Daha önce okuduğum Gözde Bekâr romanı da bu kitabın 21.yüzyıl versiyonu olduğu için konuya pek yabancılık çekmedim, sadece sanki bir kez daha okuyormuş gibi oldu. Bu yüzden keşke önce orjinalini okuyup sonra Gözde Bekâr kitabını okusaydım dedim kendi kendime. Altı çizilecek cümleler, Elizabeth'in karakter analizleri şahane, 5 kız kardeşin anneleri olan Mrs.Bennet'in bazı durumlar karşısında değişken ruh halleri komikti açıkçası. Yazıldığı dönemi düşünürsek yani 1796-1797 yıllarında Jane Austen'in evlenme çağına gelmiş genç kızların yaşamlarını, büyük bir cesaret örneği göstererek kaleme alması elbette ki takdire şayan. O dönemde ailedeki genç kızlardan yapmaları gereken ve istenen, sadece zengin varlıklı soylu bir aileden gelen genç erkeklerle evlenmek olan, eğer sizin de soylu bir aile geçmişiniz yoksa, müzikten şarkı söylemekten bir şey anlamıyorsanız, oturmasını kalkmasını bilmiyorsanız durumunuz vahim. Hele bir de anneniz sürekli zengin bir koca bulamadığınızla, evde başıma kaldın diye söylenip duruyorsa durum daha da kötü demektir, kısaca eğer ailenin erkek çocuğu dolayısıyla varisi değilseniz bir değeriniz yok. Çeviriye gelicek olursam hiç de korktuğum gibi çıkmadı, bu zamana kadar boşuna çekinip de okumamazlık etmişim.
