"İnsanlar şehir gibiydi. Bazı kötü yönleri var diye bütün şehirden nefret etmezdiniz. Sevdiğiniz yanları, birkaç tane tehlikeli ara sokağı ve mahallesi olabilirdi ama bir şehri yaşanır kılan şey iyi yönleriydi."
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça...
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni...
Sayfa 13Kitabı okuyor
Yaşamın anlamı gece duyumsanır ve sorgulanır.
Kimse bunu öğle yemeği sırasında tartışmaz.
Yaşam, gecenin konusudur.
37 DAKİKA
Rastlantılar var,
Bir anda.
Aklından geçenden öte,
Bambaşka hâlinde.
Rastlantılar saat dilimlerinin ötesinde,
Ansızın oluyor ve şaşkınsın,
Öylece geçiyor.
Fakat bunun için geç kalmıştım artık.
Konuşmayalım bu gece, Sevişsin martılar.
Yazdığımız kadar yaşıyoruz seninle Feride!
Tene yazılan şiirler imzamız oluyor günün nihayetinde..
Bu olaydan sonra kendimi ve içimdeki bu tuhaf duygusal donukluğu bir hastanın hastalığını izlemesi gibi dikkatle gözlemlemeye başladım.
“Gece uyuyamayan bir adamın gözkapaklarının arasında muhtemelen bir kadın sıkışıp kalmıştır. Gözlerini kapattığında acıtan, gözlerini yakıp yaşartan bir kadın orada bir resim gibi asılı durur. Uyku tutmaz, mümkün değil uyuyamazlar artık o adamlar; ne yana dönseler kadının yüzü o yandadır…”
Sayfa 61 - (e-kitap)
Yandan Çarklı
…öyle pis bir zaman ki. Elde on para yok. Yer demir, gök bakır. Kar dersen diz boyu. Sobamız oldu bitti yok. Kömürü köcürmüden kiloyla alırız. Sermayeyi kediye yükleyince onu da alamaz olduk. Vay anam vay! Açlık bir yandan, soğuk bir yandan. Çocuklar sızlanırlar. Karı, fıkara karı öteye döner ağlar... Baktım olacak gibi değil, ben de boynumu büküp
Sayfa 74 - Barış Yayınları, 1. Baskı (1966)
