Haritası ve dümencisi olmayan, varacağı limanı bilmeyen bir gemi gibiydi ve kendi yaşamın akışına bırakmıştı; zaten acı veren de yaşamaktı.
Unut diyorum. Unutacaksın, unutmalısın.
Bir gün bu yağmurlar böyle yağmayacak
Sel götürmeyecek sokakları
Uzaklarda kalacak bu mutsuz geceler
Aydınlık nefes nefes dolacak içine
Sevincin süsleyecek şafakları
Umuttan yana, sevgiden yana
Dudaklarında yepyeni şarkılar olacak
Ve bir gün bakıp aynalara, diyeceksin;
— Yaşamak önce yaşamak!
"Ah Nastenka, Nastenka, dedim. Bu sözlerinde ne büyük gerçek var! Doğru bir sevgi bazen, kalbimizi buz gibi yapar, ruhumuzu ağırlaştırır. Senin elin soğukken, benimki ateş gibi... Gözlerin bağlı senin Nastenka! Ah, mutlu bir insan bazen ne çekilmez oluyor. Ama sana kızmak elimde mi ki!.."
Gökyüzü öyle yıldızlı, öyle berraktı ki, onu gören kendine sormadan edemezdi: Nasıl olur da böyle bir göğün altında türlü türlü suratsız, kaprisli insan yaşayabiliyor?
Kızı artık yoktu ama kızının uyuyup uyandığı, giyindiği, bağırıp çığlık attığı, kapısını çarptığı, annesinin iyi geceler diye fısıldayıp ışığını kapattığı odası hâlâ duruyordu... Bu oda asla gelmeyecek birini beklerken, kapalı kapısının ardından dünya dönmeye devam ediyordu.
"İyi geceler dostlarım!" dedi Galadriel. "Huzur içinde uyuyasınız! Bu gece yolu düşünerek pek sıkmayın gönüllerinizi. Belki de her birinizin gideceği yol şimdiden ayaklarınızın önüne serilmiştir de, siz göremiyorsunuzdur. iyi geceler!"
"Zaten insanlar mutsuz olmadıkça başkalarının mutsuzluğunu anlayamıyor."
"Aşkınız, uyandıktan sonra bile uzun süre unutulmayan tatlı bir rüya gibi mühürlendi zihnime...''
"Biliniz ki, yanlış insana karşı duyulan sevgi çabuk unutulur."
İyi geceler.
geri dönmeyecek
birini bekliyorsun
yani
birinin sensiz olamayacağını
fark etmesini umarak
yaşıyorsun hayatı
⁃ gerçekler sandığın gibi değil
Sayfa 63Kitabı okudu
