Kendimden, düşüncelerimden kaçtıkça niye yeniden yalnız kalıyordum?
Etrafım bu kadar kalabalıkken neden kendimi buraya ait hissetmiyordum?
Neden kimsenin yanında rahat hissetmiyordum?
Sayfa 464Kitabı okudu
Bazen sadece elimizde kalanlara tutunmamız gerekiyor.
Sayfa 456Kitabı okudu
Hiçbir yere ait hissetmediğimden hiçbir yere yerleşemiyordum.
Sayfa 448Kitabı okudu
Sen yakarsan canım acımaz. Canım acısa da buna değer.
Sayfa 442Kitabı okudu
Suyun içindeyim, çırpınıyorum. Sanki ölmüyorum ama sürekli boğuluyorum.
Sayfa 441Kitabı okudu
Bu şey gibi hissettiriyor, gittim hiçbir yere ait değilim gibi.
Sayfa 441Kitabı okudu
Sürekli bir şeylerle uğraşmak zorunda olmak beni mahvediyor. Nasıl bir kördüğüm bu, hangi ucunu tutsam diğeri kayboluyor. Çözdükçe daha çok karışıyor.
Sayfa 441Kitabı okudu
Çaresiz kaldığı zaman önüne gelen dikenli dalı bile tutanan kız
Sayfa 406Kitabı okudu
Diğer yandan her şeyi düşünmeyi uzun bir süredir bırakmıştım, tüm düşünceleri zihnimin kör noktalarına göndermiş üzerlerine kilit vurmuştum.
Sayfa 384Kitabı okudu
Yalnızca bir katilin yanında güvende kalabilirsin artık.
Çünkü başka kimse seni istemiyor.
Çünkü senin de ellerinde kanın kirli izleri var.
Sayfa 353Kitabı okudu