Bazende rüyamda bir şemsiyeyle uçtuğumu hatırlıyorum.
Gecenin karanlığında, ayın gülümsediğini ve yıldızların kahkaha attığını hayal etmek zor değil.
Gece olduğunda, dünya bir karikatür filmi oluyor sanki ve ayın yüzü güldükçe, yıldızlar birer mizah perisi gibi fısıldıyorlar kulağıma.
Yatağa uzandığımda, düşüncelerim birer komedi şovuna dönüşüyor.
Belki de dünya aslında bir palyaço partisidir ve
Tik Tak
"Yıllar içinde evlerden kurmalı masa saatleri birer birer kayboldular. Tik tak, tik tak diye betimlediğimiz onların sesleri âdeta zaman bekçilerinin kalp atışlarıydı. Değerli olan şeylerin bekçisi olurdu, olmalıydı... Zaman değerliydi...
Gecenin ilerleyen saatlerinde sessizliğe bürünmüş mahallemizde geçmiş yıllara az önce sözünü ettiğim şeyleri düşündürerek beni götüren kitaplığımdaki saate bakıyorum, zaman yorgunu diye sesleniyorum ve tik tak seslerinin eşliğinde bilmediğim şeylerin bildiklerimden çok fazla olduğu yıllara doğru tersine yolculuk yapıyorum.
Ne çok özlemişim bu sesi, tik tak, tik tak... Çocukluğum, delikanlılığım ve elimde kitabımla şimdiki zamanım; biz, olup biten herşeyin farkındayız, güzel anlar hızla yok oluyor... 'Tik tak' tan 'Tik tok' a geçiş yaptığımız zamanlarda bir birini yaşayamayanlara ve kendime üzülüyorum...
Açılsa sandıklar, çıksa gün yüzüne eski dostlar, kurulsa yayları -tik tak, tik tak- zaman bekçileri olarak kalpleri tekrar atmaya başlasa... Elbette açılacak sandıklarımız kaldıysa..."
İhtiyar
Yalnız olmak nedir?
• Fiziksel olarak insanlarla çevriliyken bile ruhsal olarak 1 kişi bile yoktur yakın olan...
• Düşündüklerini, okuduklarını, hissettiklerini anlatıp beyin fırtınası yapabilecegin kimse yoktur. (Herkes seni felsefe yapıyor zanneder )
• Gecenin ilerleyen saatlerinde bir sen bir o anlatarak düşünerek nasıl geçtiği bilinmeyen zamanlar da yoktur, belki bir kahve eşliğinde...
• Yetinmeyi bilmek zorundasındır elindekilerle...
• Anormal hissetmek de tüm bu duygulara dahildir.
Gecenin ilerleyen saatlerinde bir nefis mücadelesi: iç sesim "kalk namazını kıl çok geçikti" derken, "daha var acele etme" diyen nefsin fısıltısının oluşturduğu içsel çatışmanın kavga gürültüye dönüşeceği esnada yatsı namazını cemaatle eda etmiş olmanın hatra gelmesiyle oluşan bir gönül rahatlığı ve zafer duygusu... Tuhaf varlıklar içinde tuhaf bir insanız vesselam...
Ben hep bu saatlerde kalkarım.
Beşi on gece..
Hayatı daha net görür daha iyi anlarım.
Kendimi de çevremde ki olanları da, Gecenin güne dönme saatlerinde dinlerim.
Çünkü ilerleyen saatlerde sağduyumu kaybederim.
İnsanlar uyanır her yer kör düğüm.
Herkes çığlık çığlık kendi aldanışları
Kendince anlatır bana saatlerce.
Ta ki haklısın lafını duyana kadar.
Derdini hafifletirken yalanlar girdabinda
Ruhunun karmaşasından.
Al oradan çal bu yandan.
Günü başlatırız böylece.
İyidir bu saatler sakın,sessizdir, kısaca.
Son veda kitabının yazarı
Dostoyevski'den hayatının kumarı
Dostoyevski kumar alışkanlığından ötürü aşırı derecede borçlanmıştır. O sırada ortaya Stellovski adında bir yayıncı çıkar. Dostoyevski’ye şunları söyler: “Bak senin bütün borçlarını kapatacağım. Sana iki yıl yetecek kadar da para vereceğim. Fakat bir sözleşme imzalaman gerek.
Senden bir kısa roman istiyorum. Bu kısa romanı bana bu sözleşmeyi