"İlla siyah olacaksan gecenin karanlığı ol, ol ki ruhum bir nefes alsın en derininden sessizliğinde ve şafak sökmeden ayaklanmadan şehrin kalabalığı mührü kırılsın bu nedametlerin...Yeter ki güneş doğsun, aralarım perdelerimi âmâ şiirlerim için..."
Elif / Bu İşte Bir Yalnızlık Var
Yabu
"Kaç yıldır görmüyorsun buraları?" diye sordu Enver.
Gözlerimi kerpiç damlarda, demiryolu boyunca uzanan tel örgüde, tel örgünün arkasındaki Suriye toprağında ve daha ötede, akşam karanlığına gömülen Resulayn kasabasında gezdirdim bir süre.
"On iki yıl," diye mırıldandım.
Sonra, on iki yıl adını verdiğim zaman dilimi,
Sayfa 83 - Everest
Yabu
“Kaç yıldır görmüyorsun buraları?” diye sordu Enver.
Gözlerimi kerpiç damlarda, demiryolu boyunca uzanan tel örgüde, tel örgünün arkasındaki Suriye toprağında ve daha ötede, akşam karanlığına gömülen Resulayn kasabasında gezdirdim bir süre.
“On iki yıl,” diye mırıldandım.
Sonra, on iki yıl adını verdiğim zaman dilimi, içinde taşıdığı on iki
Gıdıl İsmet...
Beni merak ediyorsanız bu resimden bana bakın.
dropbox.com/s/josp2eiqbczyc...
Üzerimde duran küllük, yeşile çalan taşlı çakmak ve yarım bırakılmış bir Maltepe sigarasından ibaret. Gerisi alabildiğine toz, toprak. Unuttular bizi, işe yarar yanlarımızı söküp bir boş tarlaya çektiler hurdamızı. Şimdi kurda kuşa yuva
Gecenin bir vakti...
Gecenin bir vakti yola çıkmışızdır.
Gökyüzünü seyredebilmek için kapatmışızdır arabanın farlarını.
Sen ve ben, biz olurken sevdiğim...
Gecenin koynunda birleştirmişizdir ellerimizi.
Ve dünyanın en güzel kokusunda sevdiğim...
Hapsetmişizdir kendimizi.
Gecenin bir vakti yola çıkmışız.
Yollar bomboş, aynı olması gerektiği gibi...
Çünkü sen ve ben, biz olduktan beri en güzel kalabalığı yaratmışız sokaklarımızda.
En güzel düşlere uyanmış, seni seyretmenin verdiği huzurla, ellerinden öpmüşüm.
Yalnız kaldığım anlarda, en çok seni düşünmüşüm.
Biz, farklı diyarlarda iki aynı beden,
İki aynı ruh...
Buluşması elzem...