Canım benim , sana olan sevgimi ne kadar anlatsam ,saatler günler,kısacası ömrüm bile yetmez. Öyleki her an seni yaşamak istiyorum. Ben ki yanlızlıktan üşürken sen çıktın karşıma, ısıttın can verdin bana… Seninle buldum hayattaki mutluluğu,huzuru… Görüştüğümüz zamanlar ,gözlerinde ki ışığa dalıp gidiyorum. Kısacası unutuyorum tüm sıkıntılarımı,
Hanımeli
Zemheri olmuşsa için,
Kor ateşlere ne hacet,
Güneşe ağıtlar yakma boşuna,
Şimdi geriye dönebilmek için,
Bir an kalkıp gelsen o diyarlardan.
Bulacaksın beni bıraktığın gibi,
Donup gidecek bedenim beni sarmazsan,
Karanlığı güneş battıktan sonrası sanmak ne büyük yanılgıydı, karanlık geceden daha büyükken.
Sayfa 48
“Gündüzün ışıkları seni savunmasız bırakırken gecenin karanlığı seni yenilmez kılıyor.”
"Zorlu ve soğuk kış, zamanı geldiğinde yerini yaza bırakır. Gecenin karanlığı gün ışığına yol verir. Sertçe esen bir fırtınanın bir zaman sonraki vazifesi, sadece denizi serinletmektir."
Sophokles
Sayfa 81Kitabı okudu
Şimdiye kadar tasarladığım haliyle dünya, değerini yitiriyor, geçersizleşiyordu; gecenindi söz; dünyanın yerine gecenin karanlığı hüküm sürüyordu (bana öğretmemişlerdi geceye bakmayı, geceyi sevmeyi).
Sayfa 48 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
