İnsanın önündeki en büyük düşman insandır.
Sokakta gördüğüm bir karınca bile bir canlıya zarar vermez, ancak sözde insanlar dediğimiz bu mahlukat, bir çocuğu, günahsız bir canı, belki gözlerini bile kırpmadan, belki vicdanları bile sızlamadan, ölmüşten beter hale getirdikten sonra öldürüyor.
Bu can, biz de olabilirdik, ki keşke ben olsaydım da o masum, hayatının baharına adım atmanın heyecanını yaşaması gereken küçük kız öldürülmese, canına kastedilmeseydi.
Şimdi Narin gömüldü, Leyla yıllar önce gömülmüştü ve onlarla birlikte adalet de gömüldü, onlarla birlikte insanlık da biraz daha düştü gözlerimizden.
İnsanın en büyük düşmanı insan ve hatta vicdan yoksunluğudur.
Bulutlar, toprak, yerdeki karınca ve havadaki oksijen taneleri şahittir ki, bu devir öyle bir devir ki canilik diz boyu ve adalet nerde bilinmiyor.
Onlara öldü demeyin, ölen insanlıktır.