Ben ölüyorum sen görmüyorsun
Kurumuş bir gül halinde düşüyorum eline
Ağlıyor sararmış yapraklarım
En güzel zamanların tükendiğine
Dinmeyen bir uğultu var başımda
Ellerim, gözlerim, kalbim ağrıyor
Eski bir şarkı beni en ötelerden
Upuzun bir zamansızlığa çağırıyor
Başım, her türlü mihneti çeken başım
Nasıl kederler içinde, bilmiyorsun
Dünya yıkılmış altında kalmışım
Bir güneş can çekiyor senin ufkunda
Boşluktayım, içimde her şey yarım
Aydınlatıyor yüzünü son ışıklarım
…
#ümityaşaroğuzcan #cançekişme #şiirdenizi2
Şiire, şarkıya, geceye meftundur bazı ruhlar, ân’da buluşan gönül dostlarına selâm olsun
Yoruma bir dize de sen bırak
Canın Sağolsun
