yağmur o kadar ağır: yaprak
kımıldamıyor
düşmüyor savrulan gelecekten
hiçbir şey
artık yıldızlar günü geceye
bağlamıyor
bütün saatler ötekinden biraz
ileri
kımıldamayan yaprakta
mürekkep lekeleri
zamanın kesik yerine
damlamıyor
gecenin güne çektiği ince çizgiydik
unutkan bir kışın ürperdiği akşamda
kendini yaratan utangaç parıltı: bizdik
herkes gitmişti, izler bırakarak geceye